Ειδικοί μάς καλούν να πούμε αντίο στα φάρμακα και να νικήσουμε τον διαβήτη, το έμφραγμα, την παχυσαρκία, ακόμη και την κατάθλιψη, με τη γυμναστική και τον αθλητισμό.
Από την Περούτζα της Ιταλίας και το Πανεπιστημιακό Κέντρο Διεπιστημονικής Έρευνας για την Κινητική Δραστηριότητα (Curiamo) ανακοινώθηκε πρόσφατα πως ο αθλητισμός δεν προλαμβάνει ή καθυστερεί απλώς την εμφάνιση των περισσότερων νόσων, αλλά μπορεί ακόμη και να τις θεραπεύσει, καθιστώντας πιο αποτελεσματικά τα φάρμακα και σε μερικές περιπτώσεις, αντικαθιστώντας τα πλήρως.
Είχε προηγηθεί το Πανεπιστήμιο της Φεράρας, το οποίο εγκαινίασε πέρυσι το πρόγραμμα «Η φυσική δραστηριότητα ως φάρμακο», με συμμετοχή 1.500 ασθενών, πολλοί από τους οποίους ήταν διαβητικοί. Όπως εξηγεί στο περιοδικό «Λ΄ Εσπρέσο» ο Φραντσέσκο Κονκόνι, διευθυντής του Κέντρου Βιοϊατρικών Σπουδών Εφαρμοσμένων στον Αθλητισμό του Πανεπιστημίου της Φεράρας, «η φυσική δραστηριότητα “συνταγογραφήθηκε” ως φάρμακο.
Και οι ασθενείς έχουν τώρα καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο, ενώ βελτιώθηκε το βάρος τους, η περιφέρεια της μέσης τους, η αρτηριακή πίεση, η χοληστερίνη. Οι βελτιώσεις ήταν ανάλογες της προσπάθειας που κατέβαλαν. Και τα ιατρικά έξοδά τους μειώθηκαν».
Βοηθά την καρδιά
Στην ίδια πόλη ολοκληρώθηκε έπειτα από 12 χρόνια ένα δεύτερο πρόγραμμα που αφορούσε κυρίως καρδιοπαθείς. «Συγκεντρώσαμε περισσότερα από 1.800
πρόσωπα που είχαν υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου και τους συστήσαμε κινητική δραστηριότητα προσαρμοσμένη στις δυνατότητές τους», λέει ο Κονκόνι. «Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά όσον αφορά τη μείωση του χρόνου νοσηλείας και της θνησιμότητας». Το γιατί το εξηγεί μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Εuropean Journal of Μedical Research» από ερευνητές του Πανεπιστημίου Χάινριχ-Χάινε του Ντύσελντορφ. Έδειξε πώς η φυσική δραστηριότητα όχι μόνον ευνοεί τη γέννηση νέων αγγείων γύρω από τον καρδιακό μυ, αλλά και θέτει σε κίνηση τα βλαστοκύτταρα στον μυελό των οστών, προκαλώντας έτσι βελτίωση της καρδιακής δραστηριότητας.
«Τα οφέλη που παρατηρήσαμε επιβεβαιώνονται σε όλους τους ασθενείς», λέει ο Κονκόνι. «Ωστόσο είναι εντυπωσιακά μόνο σε όποιον καταφέρνει να περπατάει με ταχύτητα 5 χλμ./ ώρα ή μεγαλύτερη. Ο στόχος αυτός δεν είναι δύσκολο να επιτευχθεί». Αυτό είναι και το πρώτο μυστικό για να είναι η φυσική δραστηριότητα αποτελεσματική: η προσπάθεια πρέπει να είναι αρκετή ώστε να προκαλέσει δομικές αλλαγές στον καρδιαγγειακό μηχανισμό και στον μεταβολισμό.
«Το άλλο μυστικό είναι ότι η άσκηση πρέπει να είναι τακτική», λέει ο Σάντρο Πετρολάτι, διευθυντής στο Καρδιολογικό Τμήμα του Νοσοκομείου Σαν Καμίλο - Φορλανίνι της Ρώμης. «Δύο φορές την εβδομάδα είναι πολύ λίγες: δεν επιφέρουν καμιά αλλαγή. Τρεις είναι καλύτερα, όμως είναι υπερβολικό να πούμε ότι η φυσική άσκηση πρέπει να είναι καθημερινή».
Επίσης δεν πρέπει να είναι συγκεντρωμένη σ΄ ένα μικρό χρονικό διάστημα. «Δεν έχει νόημα να σκοτωνόμαστε στα σπορ το Σαββατοκύριακο, επειδή έχουμε περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μας, και να κάνουμε καθιστική ζωή στη διάρκεια της εβδομάδας», υπογραμμίζει ο Πετρολάτι. Το ίδιο και να εναλλάσσουμε περιόδους φυσικής άσκησης με περιόδους αδράνειας.
Οικονομία στα φάρμακα
Μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Diabetes Care» έδειξε επίσης πως η φυσική άσκηση κάνει καλό στην υγεία. Διαπιστώθηκε ότι περπάτημα 4 χλμ. την ημέρα μεταφράζεται σε μείωση του κόστους για φάρμακα κατά 550 ευρώ, για άλλα ιατρικά έξοδα κατά 700 ευρώ και για το έμμεσο κοινωνικό κόστος κατά 110 ευρώ. Συνολικά εξοικονομούνται γύρω στα 2.000 ευρώ για κάθε διαβητικό.
Οι αθλητικές δραστηριότητες βελτιώνουν ακόμη τη γνωστική ικανότητα στους ηλικιωμένους, ενώ το περπάτημα βελτιώνει τη διάθεση προσώπων που πάσχουν από άγχος ή κατάθλιψη, καθώς και αυτών που πάσχουν από αναπνευστικές νόσους.
Το είδαμε εδώ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΤΟ FACEBOOK Ή ΣΤΟ BLOGGER👇
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αγαπητοί αναγνώστες, ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.