BREAKING NEWS
latest

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΗΝΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΗΝΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Google καλεί Μαρία


12/2014. «Η επιτυχία δεν ήταν αυτοσκοπός. Αλλά αν αγαπάς το αντικείμενο των σπουδών σου και εκτιμάς την εμπιστοσύνη και τη στήριξη καθηγητών και συνεργατών σου, δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Ετσι, έρχεται και η αναγνώριση».

Η κοπέλα που μιλάει δεν διαφέρει σε τίποτε από κάθε τυπική 23χρονη. Ομως έχει «σφραγισμένο» διαβατήριο για τη «Μέκκα» της τεχνολογίας, τις ΗΠΑ, και ένα βιογραφικό που περιλαμβάνει εργασιακή εμπειρία στην Google, επίλυση ενός επί τρία χρόνια άλυτου προβλήματος στους επεξεργαστές της Intel, διεθνείς διακρίσεις στην επιστήμη υπολογιστών, ομιλία στο CERN, συμμετοχή στο πρόγραμμα «Singularity» της NASA με θέμα τη νανοτεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη, όπου έγινε δεκτό μόνο το 2% ανάμεσα σε χιλιάδες υποψηφίους από 100 χώρες.

Η Μαρία Δημακοπούλου είναι παιδί του ελληνικού πανεπιστημίου. Πρώτη εισακτέα το 2009 με 19.920 μόρια στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ, πρώτη στην ιστορία της σχολής που αποφοίτησε με το απόλυτο «10». Τριτοετής ακόμη, τον Σεπτέμβριο του 2011 έλαβε mail από την Google, για να περάσει από συνεντεύξεις με προοπτική πρακτικής. «Δεν είχα κάνει αίτηση, στην αρχή δεν ήξερα καν αν επρόκειτο για αστείο». 

Πέτυχε. Το επόμενο καλοκαίρι γινόταν μέλος της ομάδας αλγόριθμων του κολοσσού, στο Παρίσι. «Από την πρώτη στιγμή με κέρδισε η δεκτικότητα που είχαν όλοι απέναντί μου και ο τρόπος που, ως δάσκαλοι, με έκαναν διαρκώς καλύτερη. Κι εγώ, βέβαια, επειδή αναγνώριζα ότι εκπαιδευόμουν δίπλα σε κορυφαίους επιστήμονες, δούλεψα πολύ για να καλύψω την έλλειψη εμπειρίας μου και όχι μόνο να ανταποκριθώ, αλλά να ξεπεράσω τις προσδοκίες τους». 

Τα προβλήματα των ελληνικών πανεπιστημίων δεν την εμπόδισαν; «Εκτός από αυτά, συνάντησα και καθηγητές πρόθυμους να με στηρίξουν, ομάδες που κάνουν ερευνητικό έργο αναγνωρισμένο στο εξωτερικό, αποφοίτους με success stories - πρότυπα για μένα».

Μεγαλωμένη στη Νέα Ερυθραία με γονείς γιατρούς του Δημοσίου, η Μαρία χρειάστηκε πολλές φορές να εξηγήσει το «παράδοξο» ότι επέλεξε την τεχνολογία από την ιατρική. Εχοντας ανακαλύψει ότι τα μαθηματικά ήταν το μάθημα που της κέντριζε το ενδιαφέρον, έχοντας αποσπάσει βραβεία σε πανελλήνιους και διεθνείς διαγωνισμούς και -το βασικότερο- με την υποστήριξη των ίδιων των γονιών της, επέλεξε τον κλάδο της πληροφορικής και των νέων τεχνολογιών. 

Τι την εντυπωσίασε περισσότερο από τη μέχρι τώρα διεθνή εμπειρία της; «Ανταγωνισμό δεν είδα καθόλου. Αντίθετα, είδα συλλογικότητα και προσπάθεια να βοηθήσει ο ένας τον άλλο προς τους στόχους της ομάδας. Βέβαια, μια εταιρεία ή οργανισμός που προσφέρει τις καλύτερες ευκαιρίες στους εργαζομένους είναι αναμενόμενο να έχει και πολύ υψηλές απαιτήσεις. Αλλά, επειδή πρώτα εγώ έχω υψηλές απαιτήσεις από τον εαυτό μου, δύσκολα μπορεί κάποιος άλλος να τις ξεπεράσει». 

Αυτόν τον καιρό η Μαρία ετοιμάζει βαλίτσες για τη Νέα Υόρκη, όπου κλήθηκε από την Google να εργαστεί στους αλγόριθμους πίσω από τα συστήματα διαφημίσεών της. Ανυπομονεί να ξεκινήσει, αλλά κάποια στιγμή θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα. Τι θα απαντούσε σ’ έναν συνομήλικό της που αντιμετωπίζει το δίλημμα «μένω ή φεύγω;». 

«Πρώτα να έχει έναν σαφή στόχο τού τι θέλει να κάνει και μετά να ερευνήσει πού μπορεί να τον υλοποιήσει καλύτερα, ρωτώντας και καθηγητές ή συναδέλφους του που εμπιστεύεται και εκτιμά. Π.χ. μια επιτυχημένη start-up μπορεί να στηθεί και εδώ, αλλά για κάτι εξειδικευμένο η Αμερική είναι η Μέκκα της τεχνολογίας. Ευκαιρίες, πάντως, υπάρχουν παντού, αρκεί κανείς να τις αξιοποιήσει». 

Το είδαμε εδώ

Δείτε την συνέντευξη του Τέλι Σαβάλας το 1971 σε άπταιστα ελληνικά! (Video)


Δείτε την θρυλική συνέντευξη του Τέλι Σαβάλας το 1971, όταν είχε επισκεφθεί την Ελλάδα. Σημειωτέονότι την έκανε σε άπταιστα ελληνικά. 

Θα δείτε οτι ο άνθρωπος ήταν πραγματικός Έλληνας μέχρι το κόκκαλο. Προσέχτε την φράση του "Έλληνας σε ξένη χώρα" εννοώντας τη χώρα που γεννήθηκε τις ΗΠΑ. Πολλοί φοβούμαστε ότι δεν υπάρχουν τέτοιοι Έλληνες πλέον.

Δείτε το Video:



Το είδαμε εδώ

Άγνωστοι Έλληνες: Κ. Μπρουμίδης, ο Μιχαήλ Άγγελος της Αμερικής!


Υπολογίζοντας την έκταση της Ελλάδος παρατηρεί κανείς πως πρόκειται για μία πολύ μικρή χώρα, ίσως και την μικρότερη της Ευρώπης.

Εάν όμως επιχειρούσε κάποιος να μετρήσει την έκταση που καταλαμβάνει ο απανταχού Ελληνισμός εν γένει, με βάση τον απόηχο της ιστορίας του, θα διαπίστωνε πως τα ποσά ξεπερνούν κάθε φαντασία!

Γιατί, τον υπέρογκο αυτό αριθμό Ελλήνων σε όλο τον κόσμο, τον ακολουθούσε και τον ακολουθεί το «στίγμα» μεγάλων ανθρώπων που μεγαλούργησαν, ο καθένας στον τομέα του, χαράσσοντας έτσι την ιστορία ανά τους αιώνες…

Ένας από τους προαναφερθέντες τομείς είναι και αυτός των Τεχνών και των Γραμμάτων, στον οποίο ακόμη και σήμερα η Ελλάδα θεωρείται το «Σχολείο του κόσμου»!

Σημαντικός εκπρόσωπος ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης, ο Μιχαήλ Άγγελος της Αμερικής, όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν.

Καταγόταν από τα Φιλιατρά Μεσσηνίας αλλά γεννήθηκε στην Ιταλία, καθώς η μητέρα του ήταν ιταλικής καταγωγής.

Ο Έλληνας καλλιτέχνης, του οποίου βασική πηγή έμπνευσης ήταν τα Ελληνικά ιδεώδη της ελευθερίας, ο ελληνικός πολιτισμός γενικά, η μυθολογία, η παράδοση, κλπ, δεν θα μπορούσε παρά να αποτυπώσει σε κάθε έργο την ελληνικότητά του.


Η αμερικανική κυβέρνηση αναγνωρίζοντας 70 χρόνια μετά τον θάνατό του, το τεράστιο ταλέντο του αλλά και την σημαντική προσφορά του, τοποθέτησε στον τάφο του, που εδράζεται στο νεκροταφείο Glenwood της Ουάσινγκτον, αναμνηστική επιτύμβια πλάκα!

Φυσικά, τον χαρακτηρίζουν Ιταλό, παραγκωνίζοντας την Eλληνική του καταγωγή…


Ως Ιταλός θα έμενε και στην ιστορία εάν δεν ερχόταν στο φως το έργο της Βιογράφου του, Mertle Cheney Murdock, ξεναγού στο Καπιτώλιο.

Η βιογράφος του μας ενημερώνει για την καταγωγή του, την οικογένειά του (ο πατέρας του ονομαζόταν Σταύρος Μπρουμίδης και η μητέρα του Anna Biankini), τις σπουδές του και τα κορυφαία των έργων του.

Σταθμό στην σταδιοδρομία του αποτελεί η τοιχογραφία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Βατικανό, για την οποία και παρασημοφορήθηκε από τον ίδιο τον Πάπα.

Ο ίδιος του πρότεινε να ενταχθεί αργότερα στον παπικό στρατό. Η άρνησή του, όμως, να στραφεί εναντίον των επαναστατών, μεταξύ των οποίων ήταν και πολλοί ομοϊδεάτες και φίλοι του, τον οδήγησε σε 14μηνη φυλάκιση και συνακόλουθη απέλαση από την χώρα.


Έτσι, ταξίδεψε στην Αμερική, όπου καταξιώθηκε ως ένας από τους καλύτερους ζωγράφους της εποχής του.

Μερικά από τα έργα του είναι μία μεγάλη εικόνα της Σταύρωσης του Ιησού στον Ι.Ν. του Αγίου Στεφάνου, η Αγία Τριάδα στον Μητροπολιτικό Ναό της Πρωτεύουσας του Μεξικού και η αναμόρφωση του Καπιτωλίου της Αμερικής.

Επίσης, η θαυμάσια εικόνα με τις διακοσμητικές κορνίζες φτιαγμένη σε Buono fresco που βρίσκεται στην Προεδρική Αίθουσα στο Senate Annex και παριστάνει την Νομοθεσία,

Η ελαιογραφία του Thomas Jefferson σε ξηρό τοίχο στο Καπιτώλιο, η οποία βρίσκεται στην αίθουσα του Προέδρου και θεωρείται το καλύτερο από τα πορτραίτα, που βρίσκονται στην αίθουσα αυτή, η εικόνα του Βενιαμίν Φραγκλίνου βρίσκεται στην Αίθουσα του Προέδρου και το σύμπλεγμα που παριστάνει αλληγορικά την βιομηχανία, βρίσκεται στον ουρανό του θόλου, και στο οποίο το κεντρικό πρόσωπο, ο Ήφαιστος, είναι παρμένο από την Ελληνική μυθολογία.


Τέλος, το έργο «Από τον Όλυμπο στο θόλο του Καπιτωλίου των ΗΠΑ»: Η θεά Αθηνά, ενώ συζητάει με τον φιλόσοφο Benjamin Franklin τον εφευρέτη του τηλέγραφου Morse, και τον εφευρέτη του ατμόπλοιου R. Fulton σε μια αλληγορία για τις τέχνες κα τα γράμματα.

Ο Γερουσιαστής Voorhees στις 24 Φεβρουαρίου του 1880 αναφέρει:

«Θα μου επιτρέψετε να κάνω μικτή μνεία της θαυμαστής ιδιοφυίας, που επί τόσο πολύ χρόνο, τόσο ευγενικά και τόσο ωραία είναι συνυφασμένη με το Καπιτώλιο. 

Πέθανε φτωχός, χωρίς να έχει ούτε αρκετά χρήματα για να ταφεί το εξασθενημένο του κορμί, και εν τούτοις πόσο πλούσια κληρονομιά άφησε στην παρούσα και στις μέλλουσες γενιές! 

Σχεδόν περισσότερο του 1\4 του αιώνα πέρασε ανάμεσα σε αυτούς τους τοίχους από το υπόγειο μέχρι τον θόλο, αφήνοντας δημιουργίες αθάνατης ομορφιάς, οπουδήποτε ακούμπαγε το χέρι του. 

Οπουδήποτε στάθηκε μπροστά σε ένα πανό ή σε οποιοδήποτε μέρος του ταβανιού αιωρείτο, εκεί αναπηδούσαν οι λαμπρές δημιουργικές μορφές του γόνιμου και γιομάτου μόρφωση εγκεφάλου του. 

Ο Μπρουμίδης κατά τις ημέρες του θανάτου του ασχολείτο με εκείνο που θεωρούσε το μεγαλύτερο έργο της ζωής του. Με την μαγική δύναμη της μεγαλοφυΐας του ζωγράφιζε στον θόλο του Καπιτωλίου τις πολύχρωμες σελίδες της Ιστορίας. 

Πολύ σύντομα κάποιο μνημείο σε κατάλληλη θέση στο Καπιτώλιο θα στηθεί στην μνήμη του. Ωστόσο, δεν έχει καμία αξία, εάν εμείς ή εκείνοι που θα έλθουν μετά από εμάς, κάνουμε κάτι για να διαιωνίσουμε την μνήμη του. 

Την δουλειά αυτήν την κάνουν οι τοίχοι του Καπιτωλίου και όσο αυτοί θα στέκονται όρθιοι όχι μόνον θα διατηρούν το όνομα του καλλιτέχνη αυτού πάντοτε νωπόν αλλά και θα το μεγαλώνουν…»

Το είδαμε εδώ

Φιλότιμο: το μυστικό των Ελλήνων (Video)


Τι ξεχωρίζει τους Έλληνες; 29 διεθνούς φήμης Έλληνες, όπως η Αριάνα Χάφινγκτον, ο Τζορτζ Στεφανόπουλος και ο Τζον Κάλαμος αναλαμβάνουν να απαντήσουν και απαντούν με τη λέξη «philotimo».

Με πρωτοβουλία του ιδρύματος «Washington Oxi Day Foundation» δημιουργήθηκε το βίντεο «Philotimo: The greek secret». Το βίντεο καταπιάνεται με την ανάλυση της λέξης «φιλότιμο», μιας λέξης σημαντικής για τον ελληνισμό.

Η ιστορία ξεκινάει από την αρχαία Ελλάδα, όπου γίνεται αναφορά στα μεγάλα επιτεύγματα των Ελλήνων, από τη θεμελίωση της δημοκρατίας, της ελευθερίας του λόγου και των ατομικών δικαιωμάτων έως την μελέτη των επιστημών και την δημιουργία θαυμαστών εφευρέσεων.

Ποιο είναι το μυστικό των Ελλήνων; 29 διεθνούς φήμης Έλληνες, όπως η Αριάνα Χάφινγκτον, ο Τζορτζ Στεφανόπουλος και ο Τζον Κάλαμος, αναλαμβάνουν να απαντήσουν και απαντούν με τη λέξη «philotimo». Όπως εξηγούν, είναι μια λέξη που όμοιά της δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα. Συγκεντρώνει πλήθως θετικών αρετών, όπως το θάρρος, η περηφάνια, το καθήκον.

Κάνοντας αναφορά στους περσικούς πολέμους, βρίσκουν το φιλότιμο στην αυταπάρνηση των πολεμιστών που θυσιάστηκαν για την αγάπη και το καθήκον τους προς την πατρίδα. Μπορεί η Ελλάδα να καταλήφθηκε αργότερα απ' τη Ρώμη, αλλά στο τέλος ήταν ο ελληνικός πολιτισμός που έμεινε ζωντανός και «κατέκτησε» τους Ρωμαίους.

Κατά τον Β' παγκόσμιο η Ελλάδα ήταν που είπε το «όχι» στους Ιταλούς του Μουσολίνι και πάλεψε σθεναρά ενάντια στους Γερμανούς, προστατεύοντας τους Εβραίους απ' το ολοκαύτωμα. Ήταν ο ηρωισμός των Ελλήνων τότε που έκανε τον Ουίνστον Τσώρτσιλ να πει: «Δεν είναι οι Έλληνες που παλεύουν σαν ήρωες, είναι οι ήρωες που παλεύουν σαν Έλληνες».

Έτσι εξηγούν οι ομιλητές του βίντεο, πώς ήταν το φιλότιμο που έφερνε πάντα την Ελλάδα στη σωστή πλευρά της ιστορίας.

Ο Θαλής είχε πει: «Το φιλότιμο για τους Έλληνες είναι σαν την αναπνοή. Ο Έλληνας δεν είναι Έλληνας χωρίς αυτό». Οι σύγχρονοι του στο βίντεο, λένε πως το «φιλότιμο» είναι ο δεσμός που συνδέει όλους τους Έλληνες του κόσμου. Πως είναι η αξία που τους κάνει να διαπρέπουν όταν ακολουθούν τον δρόμο της ξενιτιάς και πως είναι αυτό που κάνει τους Έλληνες ξεχωριστούς.

Δείτε το Video:



Το είδαμε εδώ και εδώ

Ο έλληνας «τρελός» επιστήμονας που «κατέκτησε» το διάστημα


Αναζητώντας τόσον καιρό τα ίχνη των Ελλήνων σε όλον τον κόσμο και ερευνώντας την τεράστια συμβολή τους σε επίπεδο πολιτισμού, τεχνών, επιστήμης και γενικότερα γνώσης σε όποιο μέρος του κόσμου και αν ταξίδευαν, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε την ιδιαίτερη παρουσία κάποιων μεγάλων προσωπικοτήτων που ξεχώρισαν συμβάλλοντας δυναμικά στα προβλήματα κάθε τόπου.

Γιατί οι Έλληνες, όπου κι αν πάνε, όπου κι αν βρίσκονται, δεν μπορούν με τίποτα να ξεχάσουν το «δαιμόνιο» που έχουν στο DNA τους και το οποίο τους κάνει να μεγαλουργούν!

Αναλόγως και ο Νικόλαος Χριστόφιλος, ο «τρέλληνας» της Αμερικής, που συνέδεσε το όνομά του με το πρώτο πείραμα στο διάστημα, το περίφημο Argus.

Ο Νικόλαος Χριστόφιλος γεννήθηκε το 1916 στην Βοστόνη και από παιδί εξέφρασε την αγάπη του και την κλίση του –όπως φάνηκε αργότερα-, στην ραδιοφωνία, κατασκευάζοντας μόνος του πομπούς και δέκτες.


Έπειτα αποφοίτησε και από την Σχολή Ηλεκτρολόγων και Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και άρχισε να δουλεύει για την εταιρεία Wisk Inc, η οποία εγκαθιστούσε και συντηρούσε ανελκυστήρες. 

Κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής υποχρέωσαν την εν λόγω εταιρεία, σύμφωνα με τον Διευθυντή του Ινστιτούτου Διαστημικών εφαρμογών και Τηλεσκόπισης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Ι. Δαγκλή, να εγκαταλείψει τους ανελκυστήρες και να αναλάβει την συντήρηση φορτηγών. 

Αυτό, για τον πολυμήχανο Χριστόφιλο, ήταν πιο πολύ παιχνίδι παρά δουλειά και του άφηνε πολύ ελεύθερο χρόνο για να μελετά πυρηνική φυσική και μάλιστα από γερμανικά βιβλία, αφού μόνο αυτά ήταν εύκολο να βρεθούν στην κατοχική Αθήνα.

Μετά τον πόλεμο ο Χριστόφιλος άνοιξε δική του εταιρεία για ανελκυστήρες αλλά ο έρωτάς του για την πυρηνική φυσική συνεχίστηκε και σύντομα άρχισε να στήνει δικές του θεωρίες. 

Το 1946 υπέβαλε αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για έναν επιταχυντή παρόμοιο στον σχεδιασμό του με το σύγχροτρον, τον κυκλικό επιταχυντή όπου συνδυάζονται ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία για να επιτύχουν φορτισμένα σωματίδια σε πολύ υψηλές ενέργειες. 

Ωστόσο, σύντομα ενημερώθηκε από τα περιοδικά φυσικής ότι ένας τέτοιος επιταχυντής είχε ήδη εφευρεθεί.

Απτόητος ο Χριστόφιλος, συνέχισε να σχεδιάζει επιταχυντές και το 1950 υπέβαλε αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για «την Αρχή της Ισχυρής Εστίασης» της δέσμης επιταχυντών.

Η αναγνώρισή του δεν άργησε να φανεί…

Το Γραφείο Ευρεσιτεχνιών των Η.Π.Α. του απένειμε το σχετικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1956, με τον αριθμό, 2,736,799

Εν συνεχεία έγινε ερευνητής ενός από τα σημαντικότερα εθνικά ερευνητικά κέντρα των Η.Π.Α. Λόγω του απόρρητου χαρακτήρα των ερευνών στις οποίες συμμετείχε, μετακινήθηκε στο Εθνικό Εργαστήριο Livermore, όπου και παρέμεινε μέχρι και το τέλος της σταδιοδρομίας του.

Παρόλο που αφοσιώθηκε κυρίως στην επίτευξη της πυρηνικής σύντηξης, συμμετείχε και σε πλήθος άλλων πρωτοποριακών πειραμάτων, πολλά από τα οποία υπήρξαν καθοριστικά για τις μετέπειτα εξελίξεις σε διάφορους τομείς. Ένα από τα πιο γνωστά πειράματα που συνέλαβε ο Χριστόφιλος και πρότεινε στην κυβέρνηση των Η.Π.Α. ήταν και το Argus.

Το φιλερευνητικό του πνεύμα όμως δεν μπορούσε να σταματήσει εκεί…

Μετά την επιτυχή εκτόξευση του πρώτου τεχνητού δορυφόρου, του σοβιετικού «Σπούτνικ», ο Χριστόφιλος σκέφτηκε πως η προσπάθεια μαγνητικής παγίδευσης ηλεκτρονίων (ενός από τα κεντρικά στοιχεία της πυρηνικής σύντηξης) θα μπορούσε να δοκιμαστεί ως διαστημικό πείραμα σε πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις απ’ ότι θα ήταν ποτέ δυνατόν να γίνει σε οποιοδήποτε εργαστήριο στην επιφάνεια της Γης.


Πρότεινε λοιπόν την εκτόξευση ατομικής βόμβας, η οποία με την έκρηξή της θα παρήγαγε ένα πολύ μεγάλο πλήθος ηλεκτρονίων υψηλής ενέργειας, τα οποία ακολούθως θα παγιδεύονταν από το μαγνητικό πεδίο της Γης και θα σχημάτιζαν ζώνες ή φλοιούς ηλεκτρονίων γύρω από τη Γη. Αν πράγματι τα ηλεκτρόνια, αντί να διασκορπιστούν ατάκτως στα πέρατα του διαστήματος, συγκεντρώνονταν και κατευθύνονταν από το γεωμαγνητικό πεδίο, θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να βλάψουν δορυφόρους σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Η πρότασή του συζητήθηκε και στην τελική απόφαση συνέβαλε το γεγονός ότι ανακαλύφθηκαν οι φυσικές ζώνες ηλεκτρονίων και πρωτονίων γύρω από την Γη, από τον Τζέιμς βαν Άλεν, με μετρήσεις των δύο πρώτων αμερικανικών δορυφόρων.

Επομένως, ο πρόεδρος Αιζενχάουερ συμφώνησε να ελεγχθεί η σκοπιμότητα του πειράματος. Ακολούθησαν πυρετώδεις διασκέψεις και σχεδιασμοί. Την Πρωτομαγιά του 1958 ο Αιζενχάουερ έδωσε το πράσινο φως για την διεξαγωγή του πειράματος.


Το πείραμα στήθηκε μέσα σε χρόνο ρεκόρ: σε λιγότερο από 4 μήνες όλα ήταν έτοιμα. Στις 26 Ιουλίου του 1958 εκτοξεύθηκε ο Explorer-4, ο τρίτος δορυφόρος στην ιστορία των Η.Π.Α., ο οποίος θα παρακολουθούσε την εξέλιξη του πειράματος στο Διάστημα. Την 1η Αυγούστου το Norton Sound του Πολεμικού Ναυτικού, με τους πυραύλους και τις βόμβες του πειράματος, απέπλευσε από το Σαν Φρανσίσκο με προορισμό τον Νότιο Ατλαντικό. 

Ταυτόχρονα απέπλευσαν άλλα δύο πλοία από λιμάνια της Ανατολικής Ακτής, για συμμετοχή στο πείραμα με παρατηρήσεις από την θάλασσα.

Η επιλογή της απομακρυσμένης περιοχής του πειράματος, περίπου 1800 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, έγινε για διαφόρους λόγους, με κυριότερο την μυστικότητα και ασφάλεια, καθώς και την ιδιαιτερότητα της γεωμετρίας του γεωμαγνητικού πεδίου στο Νότιο Ατλαντικό, που έδινε περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας στο πείραμα.

Στις 27 και 30 Αυγούστου και στις 6 Σεπτεμβρίου εκτοξεύθηκαν τρεις ατομικές βόμβες των 2 χιλιοτόνων οι οποίες εξερράγησαν στα 200, 240 και 540 χιλιόμετρα αντίστοιχα.

Τόσο οι μετρήσεις του Explorer-4 όσο και οι παρατηρήσεις από το έδαφος επιβεβαίωσαν την θεωρία του Χριστόφιλου: δημιουργήθηκε μια τεχνητή ζώνη σωματιδιακής ακτινοβολίας ανάμεσα στις δύο ζώνες βαν Άλεν, που μάλιστα διατηρήθηκε για περισσότερο χρόνο απ’ ότι είχε προβλεφθεί, αφού αυτή αποδομήθηκε έπειτα από δύο εβδομάδες και όχι σε μερικές μέρες όπως αναμενόταν.

Επιπλέον, τα ηλεκτρόνια του Argus δημιούργησαν Σέλας –ήταν η πρώτη φορά στην Ιστορία που στους ουρανούς δημιουργήθηκε Σέλας από ανθρώπινη ενέργεια και όχι από φυσικά αίτια.

Η επιτυχία του Argus δικαίωσε τον «τρέλλληνα», στέλνοντάς τον στην κορυφή του επιστημονικού κόσμου και οδήγησε αργότερα σε πειράματα μεγαλύτερης έντασης.

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Aλιάγας: "Μου έβρισαν την Ελλάδα. Δεν μετανιώνω για το..."


H απάντηση του Νίκου Αλιάγα, που προκάλεσε αντιδράσεις, σε σχόλιο ενός χρήστη του Twitter για τον αγώνα της Εθνικής μας με την Κόστα Ρίκα...

Ο  Έλληνας παρουσιαστής περίπου τρεις εβδομάδες μετά μίλησε στην εκπομπή happy day και  αναφέρεται στο περιστατικό τονίζοντας πως δεν το μετανιώνει.

«Στην προκειμένη περίπτωση, όταν χάσαμε στο πέναλτυ, έλαβα τόσο υβριστικά σχόλια για την Ελλάδα, όχι για εμένα. Δε θα τα πω τώρα. Πολύ άσχημα. τα πιο χυδαία που υπήρξαν ποτέ. Και τα πήρα, έ και του απαντησα «Ψόφα, σκάσε ρε μαλ...» το οποίο δε με τιμάει ιδιαίτερα αλλά του άξιζε. Εννοείται πως δεν μετάνιωσα.

Έγινε και γκάλοπ την επόμενη μέρα γιατί σοκαρίστηκε ο Τύπος ο γαλλικός και έγινε ένα γκάλοπ δημόσιο σε ένα σάιτ και σε ένα σοβαρό πολιτικό περιοδικό για το αν μπορεί μια προσωπικότητα σαν τον Αλιάγα που εκπροσωπεί την TF1 να μιλήσει τόσο αθυρόστομα.

Και 80% των ερωτηθέντων Γάλλων είπαν «ναι» εννοείται ότι μπορεί γιατί θίξαν τη χώρα του. Κάποια στιγμή στον χουλιγκανισμό των social media ή δεν απαντάς, ή μπλοκάρεις ή απαντάς σαν αυτούς.»

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Ένας Έλληνας ερευνητής βραβέυτηκε από τη Βρετανική Βασιλική Ακαδημία Μηχανικής


Έλληνας επιστήμονας, ο δρ. Εμμανουήλ Μπενέτος, ερευνητής στο City University του Λονδίνου, είναι ένας από τους επτά επιστήμονες που διάλεξε να… βραβεύσει για το 2014 η Βασιλική Ακαδημία Μηχανικής (Royal Academy of Engineering) και παράλληλα να στηρίξει με χρηματοδότηση την έρευνά τους.



Σύμφωνα με την Ακαδημία, το ερευνητικό έργο του κ. Μπενέτου στο πεδίο της μηχανικής ακρόασης ή ακουστικής ανάλυσης «έχει τη δυνατότητα να φέρει ριζοσπαστικές καινοτομίες». Το βραβείο- χρηματοδότηση θα στηρίξει επί μία πενταετία την ερευνητική προσπάθεια του Έλληνα ερευνητή, του οποίου βασικός στόχος είναι η δημιουργία λογισμικού που θα μπορεί να επεξεργαστεί τους ήχους όπως το ανθρώπινο αυτί.

Στόχος της Βασιλικής Ακαδημίας Μηχανικής είναι να στηρίζει κάθε καινοτομική έρευνα που θα επιτρέψει στη Βρετανία να αποκτήσει τεχνολογική πρωτοπορία και παγκόσμια ανταγωνιστικότητα σε νέα επιστημονικά και τεχνολογικά πεδία.

Η έρευνα του κ. Μπενέτου εστιάζεται στην ανάπτυξη ειδικού λογισμικού, που θα διακρίνει τους ήχους του περιβάλλοντος και θα εξάγει τις κατάλληλες πληροφορίες από αυτούς. Αυτή η τεχνολογία μπορεί να έχει πολλές εφαρμογές, όπως στον τομέα της βιοακουστικής, της ασφάλειας, της εγκληματολογίας, της μουσικής (πχ αυτόματη ταξινόμηση μουσικών συλλογών) κ.α.

Αν και τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικές πρόοδοι στην επεξεργασία και ανάλυση πολύ μεγάλων όγκων δεδομένων από τους υπολογιστές, ακόμη υπάρχουν δυσκολίες στο να δημιουργηθεί μία τεχνολογία που θα μπορεί να διακρίνει αυτόματα και αξιόπιστα μεταξύ πολύ διαφορετικών ήχων, ξεχωρίζοντας τους χρήσιμους ήχους από τους θορύβους. Ο κ. Μπενέτος αναζητά- χρησιμοποιώντας ως μοντέλο το ανθρώπινο βιολογικό ακουστικό σύστημα- εκείνους τους αλγόριθμους που θα επιτυγχάνουν αυτήν τη διάκριση και ερμηνεία των ήχων.

Ο Έλληνας ερευνητής αποφοίτησε το 2005 από το Τμήμα Πληροφορικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 2012 πήρε το διδακτορικό του (ως ηλεκτρολόγος μηχανικός) από το Κέντρο Ψηφιακής Μουσικής του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου. Σήμερα είναι ερευνητής στις ομάδες Μουσικής Πληροφορικής και Μηχανικής Μάθησης στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου City του Λονδίνου.

Το είδαμε εδώ

Herbert von Karajan, ο κορυφαίος μαέστρος του 20ου αιώνα.


Ακόμη ένας Έλληνας που διέπρεψε στον κόσμο των τεχνών και συγκεκριμένα της μουσικής είναι και ο Χέρμπερτ Φον Κάραγιαν, ο κορυφαίος μαέστρος του 20ου αιώνα.

Η καταγωγή του ξεκινά από τους αδερφούς Καραγιάννη, Έλληνες μετανάστες από την Κοζάνη, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην Αυστροουγγαρία και καινοτόμησαν στο εμπόριο βάμβακος.

Ο Χέρμπερτ γεννήθηκε στο Σάλτσμπουργκ της Γαλλίας το 1908 και από πολύ μικρή ηλικία έδωσε τα πρώτα δείγματα του τεράστιου ταλέντου του. Χαρακτηριζόταν ως το παιδί – θαύμα όσον αφορά το παίξιμό του στο πιάνο.

Ως μαέστρος έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1927 στην Γερμανία και σιγά-σιγά ξεκίνησε να διευθύνει μία σειρά ορχηστρών σε ολόκληρη την Ευρώπη, μεταξύ των οποίων και η περίφημη Φιλαρμονική της Βιέννης!

Σταδιακά έγινε περιζήτητος ακόμα και στην πιο μικρή ευρωπαϊκή πόλη! Εμφανιζόταν στο Παρίσι, την Στοκχόλμη, την Αθήνα, το Βουκουρέστι, το Άμστερνταμ, κλπ.

Το 1938 ανέλαβε την διεύθυνση της Φιλαρμονικής Βερολίνου για 35 χρόνια ως διάδοχος του Βίλχελμ Φούρτβενγκλερ.

Με την άνοδο, όμως, του ναζισμού, η καριέρα του δέχτηκε βαρύ πλήγμα, καθώς την περίοδο που το ευρωπαϊκό κοινό τον αποθέωνε, ο Χίτλερ του απαγόρευσε να ξαναπαίξει ξανά.

Ο μεγάλος, όμως, αυτός μαέστρος συνέχισε ακάθεκτος το έργο του, έχοντας την βοήθεια μεγάλων προσωπικοτήτων του τότε μουσικού στερεώματος, μεταξύ των οποίων και ο Χέρμαν Γκέριγκ.

Συνολικά, ο Κάραγιαν ηχογράφησε περί του 1000 δίσκους και πούλησε 120.000.000 αντίτυπα. Σημάδεψε την παγκόσμια ιστορία της κλασσικής μουσικής και αποτέλεσε πρότυπο για νέες γενιές μουσικών.

Το είδαμε εδώ

Η άγνωστη θεραπευτική μέθοδος του Αριστοτέλη


Ο Διογένης Λαέρτιος στο βιβλίο του «Βίοι Φιλοσόφων» στο ειδικό κεφάλαιο που αναφέρεται στον Αριστοτέλη, μας αποκαλύπτει μία εξαιρετικά σημαντική πληροφορία η οποία στις μέρες μας παραμένει εντελώς άγνωστη.

Σύμφωνα με το αρχαίο κείμενο, αποκαλύπτεται ότι ο Αριστοτέλης διέθετε πολλές ιατρικές γνώσεις, γεγονός που λογικά θα ήταν αναμενόμενο, από την στιγμή που γνωρίζουμε ότι ο πατέρας του ο Νικόμαχος, ήταν γιατρός και μάλιστα μέσα στην βασιλική αυλή.

Περιγράφεται λοιπόν, αν και με μεγάλη συντομία, μία περίπτωση θεραπείας που προτείνει ο Αριστοτέλης για τους πόνου της πυέλου. Η πύελος αποτελεί την βάση της σπονδυλικής μας στήλης. Σήμερα η περιοχή αυτή είναι περισσότερο γνωστή με τον όρο «λεκάνη» και η ασθένεια αυτή, «πόνος της μέσης μας»

Πρόκειται πιθανώς για ένα πιασμένο νεύρο του σπονδύλου που συνδέει την πύελο (λεκάνη) με την σπονδυλική στήλη, με αποτέλεσμα ο ασθενής να μην μπορεί να κουνηθεί καθόλου, εξαιτίας των ισχυρών πόνων.

Αυτή η πρωτοποριακή θεραπευτική μέθοδος που προτείνει ο Αριστοτέλης παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, διότι η ασθένεια αυτή είναι εξαιρετικά διαδεδομένη και στην σημερινή εποχή, καθώς ακούμε συνεχώς για συνανθρώπους μας που λόγω του δυνατού πόνου στη μέση τους πολλές φορές να μην μπορούν ούτε να περπατήσουν!

Ας εξετάσουμε το σύντομο, αλλά άκρως αποκαλυπτικό αρχαίο κείμενο:

καὶ Λύκωνα λέγειν ὡς ἐν πυέλῳ θερμοῦ ἐλαίου λούοιτο καὶ τοὔλαιον διαπωλοῖτο.
Ο Αριστοτέλης, συμβούλεψε κάποτε τον Λύκωνα, ο οποίος έπασχε από πόνους της πυέλου, (λεκάνης) να λουστεί με ζεστό λάδι, ώστε να απελευθερωθεί από τους πόνους του.

(Ο Λύκων ήταν ένας από τους μελλοντικούς διευθυντές του Περιπατητικού Λυκείου, το οποίο διοίκησε μάλιστα για 44 ολόκληρα χρόνια.)

ἔνιοι δὲ καὶ ἀσκίον θερμοῦ ἐλαίου ἐπιτιθέναι αὐτὸν τῷ στομάχῳ φασί·
Μερικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι τον είχε συμβουλέψει επιπλέον, να τοποθετήσει και μια μικρή θερμοφόρα γεμάτη ζεστό λάδι, την οποία θα έπρεπε να τοποθετήσει επάνω στο στομάχι του, όσο ήταν ξαπλωμένος.

καὶ ὁπότε κοιμῷτο, σφαῖραν χαλκῆν βάλλεσθαι αὐτῷ εἰς τὴν χεῖρα λεκάνης ὑποκειμένης,
Επίσης, ο ασθενής θα έπρεπε να κρατάει στην παλάμη του μια χάλκινη σφαίρα. Όταν κάποτε θα κοιμόταν, τότε αυτή η σφαίρα θα γλιστρούσε από το χέρι του (αφού λόγω του ύπνου θα χαλάρωνε) και θα έπεφτε σε μια μεταλλική λεκάνη που βρισκόταν ακριβώς από κάτω.

ἵν' ἐκπεσούσης τῆς σφαίρας εἰς τὴν λεκάνην ὑπὸ τοῦ ψόφου ἐξέγροιτο.
Έτσι ώστε πέφτοντας η χάλκινη σφαίρα στην μεταλλική λεκάνη, να προκαλέσει δυνατό θόρυβο και ο ασθενής να ξυπνήσει τρομαγμένος, έτσι ώστε να πεταχτεί από το κρεβάτι του!

Προφανώς με αυτήν την πρωτότυπη μέθοδο του Αριστοτέλη, ο ασθενής ακούγοντας ξαφνικά μέσα στον ύπνο του, τον οξύ και ενισχυμένο ήχο που παράγεται από την πτώση της χάλκινης σφαίρας στην μεταλλική λεκάνη, πετάγεται έντρομος από το κρεβάτι του, προσπαθώντας έντρομος να καταλάβει τι συμβαίνει!

Όμως ακριβώς χάρη σε αυτήν την απρόσμενη και μη ελεγχόμενη αντίδρασή του, ο ασθενής αναγκάστηκε, χωρίς να το θέλει να λυγήσει την μέση του, κάτι που προηγουμένως όμως του ήταν αδύνατο να το κάνει λόγω των ισχυρών πόνων!

Εντωμεταξύ το νεύρο της πυέλου, αλλά και οι σπόνδυλοι οι οποίοι δέχτηκαν μια ισχυρή λίπανση από το μπάνιο στο ζεστό λάδι που προηγήθηκε της κατάκλισης, αλλά και από την ζεστή θερμοφόρα, χαλάρωσαν και ηρέμησαν λόγω της ευεργετικής θερμότητας που δέχτηκαν!

Έτσι, με το ξαφνικό τράνταγμα του σώματος από την ενστικτώδη απότομη αντίδραση, επανήλθαν στην σωστή θέση τους και σταμάτησαν να πονάνε!

Βεβαίως σημαντικό ρόλο στην επιτυχία της θεραπείας θα πρέπει να παίζει και το υλικό του χαλκού από το οποίο αποτελείται η σφαίρα που ο ασθενής κρατάει στο χέρι του, καθώς ο χαλκός αποτελεί ένα μέταλλο που βρίσκεται μέσα σε κάθε σχεδόν σημείο του σώματός μας και χαρακτηρίζεται κυρίως από αντιοξειδωτικές ιδιότητες που είναι απαραίτητες για την επίτευξη της συγκεκριμένης θεραπείας.

Άλλωστε είναι και σήμερα γνωστό ότι η χορηγία χαλκού, μπορεί να συνεισφέρει στην αντιμετώπιση φλεγμονωδών παθήσεων, όπως για παράδειγμα η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Είναι πολύ σημαντικό να παρατηρούμε ότι η θεραπεία που πρότεινε ο Αριστοτέλης, επιτεύχθηκε με απολύτως φυσικό τρόπο και μάλιστα κατά την διάρκεια του ύπνου, όταν δηλαδή λειτουργεί το συνειδητό μέρος της Ψυχής μας, το οποίο μας συνδέει με την θεία μας υπόσταση και θεωρείται υπεύθυνο για την πρόκληση των ασθενειών οι οποίες στην συνέχεια εμφανίζονται στο σώμα μας.

Βεβαίως, δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε αυτήν την άκρως πρωτοποριακή και αποτελεσματική μέθοδο «εναλλακτικής» θεραπείας που προτείνει ο Αριστοτέλης, στην αντιμετώπιση μιας ασθένειας που με τα σήμερα ιατρικά δεδομένα, πιθανότατα να απαιτούσε εγχείρηση!

Το είδαμε εδώ

Γιατί όλος ο κόσμος μισεί τους Έλληνες; Μια Ελβετίδα το εξηγεί στο βιβλίο της!


Στο γιατί μας συμπεριφέρονται άσχημα οι Ευρωπαίοι και γενικά οι ξένοι θέλησε να απαντήσει μια Ελβετίδα παραθέτοντας τη δική της αφήγηση στο υβριστικό βιβλίο "Σκυλάνθρωποι".

Η Ελβετίδα που θεωρεί τη φυλή των Ελλήνων κυριολεκτικά αφόρητη γι αυτό και τη μισεί δικαιολογεί το μένος λέγοντας πως στα γυμνασιακά της χρόνια ένιωθε ψυχικά καταπιεσμένη:

"Οι Σοφοί μας Δάσκαλοι δεν μας δίδαξαν τίποτα που να μην το είχαν ήδη ανακαλύψει, εξηγήσει, να μην το είχαν τεκμηριώσει, να μην το είχαν τελειοποιήσει οι Αρχαίοι Έλληνες. Κι αν κάποτε ανέφεραν κανένα άλλον συγγενή της γνώσης και της σοφίας, που δεν ήταν Έλληνας, στο τέλος πάντα κατέληγαν ότι η γνώση του και η σοφία του ήταν βασισμένη επάνω στη σοφία κάποιου Έλληνα φιλόσοφου! Σιγά σιγά ένιωθα πως οι γνώσεις μου, οι σκέψεις μου, τα αισθήματά μου, η προσωπικότητά μου, ο κόσμος μου, η ύπαρξή μου ως το πιο έσχατο κύτταρο μου ήταν όλα επηρεασμένα, ήταν ταγμένα σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε "Η Φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων".

Όλη αυτή η Ελληνική πραγματικότητα λοιπόν καταστάλαξε στα βάθη της ψυχής της Ελβετίδας ένα φλογερό μίσος για καθετί Ελληνικό και το οποίο θεωρεί πως είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει:

"Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέναντι στους Έλληνες. Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις μας δίνεται η ευκαιρία χυμάμε, τους δαγκώνουμε και τους κατασπαράζουμε. Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε είμαστε ζώα μ' όλη τη σημασία της λέξης κι είναι αυτοί, οι Έλληνες, πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, που μας εξώσανε από τη ζωώδικη υπόσταση και μας ανεβάσανε στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη βαθμίδα!

Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε. Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό, λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το πρόσωπο της γης! Δεν θα βρεις και δεν θα φανταστείς συνδυασμό και εγκλήματος, πλεκτάνης και παγίδας που δεν το σκαρφιστήκαμε και δεν το πραγματώσαμε για να τους εξολοθρεύσουμε! . η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων δεν ξέφτισε. Ο σύγχρονος πολιτισμένος άνθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος. Δεν θα επιτρέψει ποτέ το Βατικανό, να επιβιώσει στην αυλόπορτα της Ευρώπης, στα πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής ο Ελληνισμός γιατί θεωρούν ότι τους αφαιρούμε Σεβασμό και Κύρος".

Και κλείνοντας με λίγη ακόμη παράνοια:

"Για αυτό παρόλο που τους μισώ, γιατί δεν προέρχομαι από τη φυλή τους, δεν μπορώ να μη τους θαυμάζω και να μη τους σέβομαι και θα συνεχίσω να Μελετάω τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη και τον Περικλή όσο θα ζω, διδάσκοντας στα παιδιά μου τη Δύναμη της Σοφίας τους και την επιρροή της στη Ζωή μας και στην Ευτυχία μας".

Το είδαμε εδώ και εδώ

Η Νομική Αθηνών νίκησε το Χάρβαρντ!

Η ομάδα της Νομικής Σχολής Αθηνών με δύο «προπονήτριες» –φοιτήτριες που μετείχαν στον περυσινό διαγωνισμό– σε selfie μετά τη νίκη

5/2014. Είχαν απέναντί τους εκπροσώπους από τα πιο φημισμένα πανεπιστήμια στον κόσμο. Παρόλα αυτά, ήταν η ελληνική τετράδα εκείνη που έκλεψε τις εντυπώσεις στον παγκόσμιο διαγωνισμό εικονικής δίκης: τα παιδιά της Νομικής Αθηνών, που κατάφεραν να νικήσουν και τους φοιτητές του Χάρβαρντ. 

Η Περσεφόνη Βερνάδου, ο Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος, ο Παναγιώτης Κυριακού και η Αννα Βεντουράτου κατέκτησαν την πρώτη θέση στο διαγωνισμό Moot Court Competition, που έγινε στην έδρα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στη Γενεύη.  

Ο διαγωνισμός, που διεξάχθηκε φέτος για 12η χρονιά, αποτελεί προσομοίωση της διαδικασίας δικαστικής επίλυσης διακρατικών εμπορικών διαφορών.

Φέτος το θέμα αφορούσε τη διαφορά μεταξύ δύο κρατών μελών του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου, ενός ανεπτυγμένου και ενός αναπτυσσόμενου, που προέκυψε λόγω της απόφασης του τελευταίου να ανακρατικοποιήσει τις υπηρεσίες ύδρευσης - αποχέτευσης μετά από μία περίοδο ιδιωτικοποίησης χωρίς τα επιθυμητά αποτελέσματα, όπως αναφέρει η «Καθημερινή». 

Στο διαγωνισμό μετείχαν 117 πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο και η ομάδα της νομικής Αθηνών, αφού πήρε το εισιτήριο στον προκριματικό γύρο της Ευρώπης βρέθηκε στην τελική φάση μαζί με 19 άλλα πανεπιστήμια και στο τέλος κόντρα στο Χάρβαρντ.

Το εννεαμελές δικαστήριο- υψηλόβαθμα στελέχη του ΠΟΕ και εγνωσμένης φήμης καθηγητές διεθνούς οικονομικού δικαίου, έδωσαν τη νίκη στην ελληνική ομάδα. 

Για την επιτυχία τους οι φοιτητές πήραν υποτροφίες για την παρακολούθηση των καλοκαιρινών μαθημάτων διεθνούς οικονομικού δικαίου, ενώ είχαν και προτάσεις για εργασία από μεγάλες εταιρείες.

Το είδαμε εδώ

Άγνωστοι Έλληνες: Αϊνώ όταν ο Ελληνισμός «άγγιξε» την Ιαπωνία (Video)


Η δύναμη του Ελληνισμού και αυτό που τον κάνει να στέκεται όρθιος μέσα στον χρόνο είναι οι αξίες, τα ήθη, ο πολιτισμός που πρεσβεύει, μα πάνω απ’ όλα οι άνθρωποι που διατηρούν αναλλοίωτα αυτά τα στοιχεία.

Τέτοιους ανθρώπους δεν θα συναντήσει κανείς μόνο στην Ελλάδα αλλά ακόμα και στο πιο «απίθανο» σημείο του πλανήτη… Ανθρώπους που μπορεί να έχουν διαφορετική εθνικότητα, να μιλούν άλλη γλώσσα, να πιστεύουν σε άλλη θρησκεία αλλά στους οποίους υπάρχει μέσα τους το Ελληνικό DNA.

Απόδειξη αποτελούν συν τοις άλλοις και οι Αϊνού (< Ίωνες) ή πιο σωστά Αϊνώ, «η λευκή φυλή» της Ιαπωνίας, όπως τους αποκαλούν. Στις αρχές του 20ου αιώνα οι Αϊνώ αριθμούσαν περί τα 3.000.000!

Ζουν στο Χοκκαΐντο, στην νότια Σαχαλίνι και στην Φορμόζα (γνωστή ως Ταϊβάν).  Πολλοί ξένοι επιστήμονες, μεταξύ των οποίων  και ο Καθηγητής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Phoenix, Thomas S. Anderson, υποστηρίζουν ότι οι Ίωνες έφτασαν στην Ιαπωνία το 7000 π.Χ., στοχεύοντας στο να την χρησιμοποιήσουν ως εφαλτήριο για τον αποικισμό τους στην Αμερική.

Άλλες πληροφορίες τους θέλουν να έχουν σταλεί για συγκεκριμένη αποστολή στην «χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου» κατά τα Διονυσιακά, την πανάρχαια εκστρατεία των Ελλήνων στην Ασία περί το 3.000 π.Χ. Κατά την άποψή μας, αυτό είναι και το πιθανότερο σενάριο.

Ελληνικό βλέμμα Αϊνώ, το πρώτο χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τους Έλληνες

Και οι ίδιοι οι Ιάπωνες δέχονται πως οι Αϊνώ υπήρξαν οι πρώτοι κάτοικοι της Ιαπωνίας ακόμα και πριν από την κατάκτηση των ιαπωνικών νησιών από τις κίτρινες πολεμικές φυλές της ηπειρωτικής Ασίας. Η επίσημη ιστορία τους αναφέρει μάλιστα πως όταν οι πρώτοι Ιάπωνες διέσχισαν την Κίνα κι έφτασαν στην Ιαπωνία, συνάντησαν μία λευκή γενειοφόρα φυλή (φαινόμενο εξαιρετικά σπάνιο στην γη της Ανατολίας), τους Αϊνώ, που ήταν  δεινοί πολεμιστές και κυνηγοί. Οι Ιάπωνες και γενικά οι Ασιάτες δεν διαθέτουν πυκνές γενειάδες, αφού τα γένια τους είναι αραιά.

Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, οι Αϊνώ είναι λευκοί στην όψη, κάποιοι έχουν γαλάζια μάτια και είναι ψηλοί στο ανάστημα.

Δυστυχώς, όπως μας πληροφορεί και ο Ιωάννης Πασάς στο βιβλίο του: «Η Αληθινή Προϊστορία, «οι πληροφορίες περί των Αϊνώ είναι ανεπαρκείς και, συνεπώς, δεν υπάρχουν στοιχεία για την ζωή και την δράση των λευκών αυτών ανθρώπων, που είχαν φθάσει και εγκατασταθεί στην Άπω Ανατολή».

Κόσμημα με αρχαιοελληνικά σύμβολα

Από τα λίγα όμως που γνωρίζουμε για εκείνους, μπορούμε να διακρίνουμε τις ομοιότητές τους με τους αρχαίους Έλληνες στον τρόπο διοίκησης, στην ενδυμασία, στην γλώσσα, κλπ.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι προστάτιδα της φυλής τους θεωρούν την «Ματεράσου» (< μη\α\τέρα σου), όπως και τα ονόματα που έχουν δώσει σε κάποια από τα χωριά τους, όπως Ιτάμι (< όπως το βουνό Ίταμος της Θεσσαλίας), Αρία (< Αρεία< Άρη, θεό του πολέμου), Ογκάκι (< Όγκα: προσωνύμιο των Θηβαίων προς την θεά Αθηνά), κ.α. Θεωρούν μάλιστα την κουκουβάγια ως το πουλί της σοφίας, που ως γνωστόν αποτελούσε σύμβολο της θεάς Αθηνάς για τους αρχαίους Έλληνες.


Οι στολές τους είναι κεντημένες με αρχαιοελληνικούς μαιάνδρους ενώ συνηθίζουν να φορούν στο κεφάλι ένα είδος στεφανιού ανάλογο με αυτό που φορούσαν οι πιστοί του Διονύσου στις Διονυσιακές γιορτές (πλέγμα κισσού και άμπελου). Οι αρχαίοι Έλληνες άλλωστε συνήθιζαν να φορούν σε αρκετές περιστάσεις στεφάνια, όπως οι Ολυμπιονίκες, οι νικητές σε διαγωνισμούς δράματος (ο Αριστοφάνης είχε φορέσει στεφάνι ελιάς), οι μυημένοι στα Ελευσίνια Μυστήρια, κλπ.

Οι γυναίκες από την άλλη φορούν στο κεφάλι σκυθικό σκούφο, δερμάτινο με σχήμα περικεφαλαίας.

Η ουσία είναι πως κανείς δεν ακούει ή δεν θέλει να ακούσει αυτούς τους ανθρώπους που δηλώνουν μέσα από τον πολιτισμό τους Έλληνες και θα μπορούσαν να αποτελέσουν, γιατί όχι, τμήμα του απόδημου Ελληνισμού, εάν κάποια πράγματα στην Ελλάδα δούλευαν σωστά, πάντα στα πλαίσια της πολιτιστικής διπλωματίας και της ειρηνικής ανταλλαγής απόψεων μεταξύ των λαών.

Στοιχεία για την άγνωστη ιστορία των Ελλήνων που αναρτώνται στην ιστοσελίδα μας, προκαλούν τον αναγνώστη να μην υιοθετήσει τίποτα με την πρώτη, αλλά να ερευνήσει μόνος του προς επαλήθευση των πληροφοριών. Αυτός είναι και ο ιδανικότερος δρόμος που οδηγεί στην πραγματική γνώση.



Το είδαμε εδώ και εδώ

Ιπποκράτης Δάκογλου: Ο άνθρωπος που έσπασε τον κώδικα του Πυθαγόρα!


Ο Ιπποκράτης Δάκογλου είναι ένας από τους... γνωστότερους-άγνωστους επιστήμονες του σύγχρονου Ελληνισμού. Μπορεί να μην τον ξέρει το πανελλήνιο αλλά ήδη τον ευγνωμονούν τουλάχιστον 20.000 άνθρωποι που έχουν πάρει από εκείνον μουσικό CD με την «αρμονία των ουρανίων σφαιρών», στο οποίο ακούγεται ο ήχος των μαθηματικών μηνυμάτων του Πυθαγόρα! 

Αυτό το παράδοξο μουσικομαθηματικό έργο που έφερε σε πέρας ο κ. Δάκογλου με τη βοήθεια του ιδρύματος του συνθέτη Ιάννη Ξενάκη άλλαξε τη ζωή πολλών συνανθρώπων μας προς το καλύτερο, βοηθώντας τους να ξεπεράσουν από αϋπνίες μέχρι κατάθλιψη και άλλα, σημαντικά προβλήματα!

Ο κ. Δάκογλου είναι ένας αεικίνητος άνθρωπος, που έχει συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής ανάμεσά μας, μελετώντας τον Πυθαγόρα και λύνοντας σύνθετα (και για πολλούς άλυτα) μαθηματικά προβλήματα, με την ευκολία και την άνεση ενός μικρού παιδιού που λύνει τα κορδόνια των παπουτσιών του. 

Ανήκει σ' αυτή την ειδική κατηγορία των Ελλήνων που έζησαν στην Κωνσταντινούπολη και βίωσαν το μεγαλείο της Βασιλεύουσας, αποθηκεύοντας για πάντα στον «σκληρό δίσκο» με τις αναμνήσεις τους την αυτοκρατορική αύρα ενός αλησμόνητου πολιτισμικού οικοδομήματος. 

Σπούδασε με στερήσεις, δυσκολίες και πείσμα. Η τύχη τον ευνόησε όποτε ακριβώς χρειάστηκε τη βοήθειά της. Εργάστηκε σκληρά. Καθ' όλη τη διάρκεια του ενήλικου βίου του συγκέντρωνε βιβλία, αναφορές και κείμενα για τον Πυθαγόρα – ένα πρόσωπο της αρχαιότητας που ετάχθη από την Ιστορία να κινείται ανάμεσα στη σφαίρα του μύθου και της πραγματικότητας.

Ο κ. Δάκογλου έχει υπογράψει μια σειρά έργων που αναφέρονται στην αποκωδικοποίηση της πυθαγόρειας διδασκαλίας και πολλές φορές έχει έλξει το ενδιαφέρον της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας. 

Όταν αναφέρεται στους αριθμούς σε υποχρεώνει να πιστέψεις ότι πρόκειται για αληθινές οντότητες! Με χαρακτήρα, συνήθειες, προτιμήσεις και μοτίβα συμπεριφοράς, τα οποία τα υπαγορεύει η ίδια η φύση τους. 

Επίσης, ένα από τα προσφιλή του θέματα προς συζήτηση είναι ο «αιθέρας», η μυστηριώδης ουσία που συνέχει το σύμπαν. Ο κ. Δάκογλου ισχυρίζεται ότι στα έργα του παραθέτει όλες τις αποδείξεις για την ύπαρξη του αιθέρα.

Ο διάλογος μαζί του είναι μια ευχάριστη εμπειρία – αν και πάντοτε ο συνομιλητής του μένει με την εντύπωση ότι τα λόγια του κ. Δάκογλου είναι σαν την κορυφή παγόβουνου: όσα φαίνονται, όσα θέλει να αποκαλύψει είναι πολύ λιγότερα απ' όσα έχει γνωρίζει αυτός ο αινιγματικός και καλοσυνάτος άνθρωπος με το παιδικό χαμόγελο και τη νεανική αισιοδοξία. 

Ερ.: Ποιες είναι οι πρώτες αναμνήσεις σας από τη ζωή;

Απ.: Οι πρώτες εικόνες μου από αυτό τον κόσμο ελήφθησαν στην Κωνσταντινούπολη Γεννήθηκα εκεί. Στα χαρτιά γεννήθηκα 15 Ιουλίου 1917. Τυπικά είμαι 98 ετών. Όμως ανακάλυψα κάτι που το ήξερα, επειδή μου το είχαν πει οι γονείς μου. Ότι δεν ισχύει η «επίσημη» ηλικία μου. Έχω ήδη μπει στα 100! Έχω στα χέρια μου πιστοποιητικό γεννήσεως από τη Θεσσαλονίκη. Όταν ήρθαμε από την Πόλη στη Θεσσαλονίκη, ο πατέρας μου μας έγραψε στο εκεί ληξιαρχείο.

Έχω πιστοποιητικό γεννήσεως και βαφτίσεως 31/12/1915! Είμαι αρκετά... ηλικιωμένος αλλά ευτυχώς οι συνέπειες της ηλικία μου είναι μόνον σωματικές όχι πνευματικές. Ο πατέρας μου δούλευε σε μια βρετανική εταιρεία τηλεγραφητής. Η εταιρεία μετεγκαταστάθηκε από την Πόλη στην Ελλάδα. Πρώτα στη Θεσσαλονίκη κι ύστερα Αθήνα.
Πήγαινα σε γαλλικό σχολείο, το οποίο διοικείτο από Ιησουΐτες. Την Α' Τάξη την έβγαλα στην Πόλη, 7 ετών. Άρα, όπως συνάγεται και από τα οικογενειακά αρχεία που σώζονται, ήρθαμε στην Ελλάδα, ξαναγυρίσαμε στην Πόλη και ξαναφύγαμε.

Ερ.: Τι έχετε συγκρατήσει πιο έντονα στην μνήμη σας από την περίοδο που ζήσατε στην Βασιλεύουσα;

Απ.: Στην Πόλη είχαμε νταντά. Κάθε πρωί μας πήγαινε βόλτα στον κήπο του Ταξίμ. Μια ημέρα περάσανε τρεις τσιγγάνες μαζί. Μια μου άρπαξε το χέρι, το κοίταξε καλά-καλά και μου είπε το εξής: θα ζήσεις πολλά χρόνια, πέραν του ορίου σου. Θα πάρεις δόξα. Επίσης, στη δύση του βίου σου θα βγάλεις πολλά χρήματα. Όλα έχουν βγει αληθινά εκτός από το τρίτο – ίσως επειδή ποτέ δεν έδωσα σημασία στα χρήματα και ούτε προτίθεμαι να δώσω.

Ερ.: Αληθεύει ότι σχεδιάσατε το ιστορικό γήπεδο του ΠΑΟ στη Λεωφόρο και ότι έχει ένα «τρικ» στην κατασκευή του που το καθιστά ιδιαίτερα ανθεκτικό;

Απ.: Ισχύει. Είμαι πολιτικός μηχανικός του ΕΜΠ. Το γήπεδο του ΠΑΟ στη Λεωφόρο βασίστηκε σε δική μου μελέτη. Έγινε το 1950. Και το σχέδιο και η μελέτη μπετόν είναι δικά μου. Αυτό το γήπεδο έχει όντως ένα μυστικό: μια σειρά πεδίλων στην άκρη δεν είναι ενωμένα με την κολώνα. Στα σχέδια τα έχω κόψει και έχω προβλέψει άρθρωση εκεί. Κι προέβλεψα να μπει πλάκα 5 πόντων μολύβδου. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε υποχρεωτικός υπολογισμός σεισμού για τον σχεδιασμό των κτισμάτων. Εγώ δεν είχα κατά νου τις συνέπειες σεισμού αλλά τον ενθουσιασμό του πλήθους και τα χοροπηδητά. Υπ' όψιν ότι η συντονισμένη κίνηση πλήθους μπορεί να προκαλέσει κατάρρευση σε μεγάλες κατασκευές όπως γήπεδα, γέφυρες κ.ά. και ο σχεδιασμός αυτών των έργων θέλει προσοχή. 

Ένα από τα τεχνάσματα που μπορούν να δώσουν μεγάλη ανθεκτικότητα είναι στην κολώνα να υπάρχει άρθρωση και όχι πάκτωση με τα πέδιλα. Αρχικά ήθελα να σπουδάσω μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος γιατί με τραβούσε η έρευνα. Το όνειρο της ζωής μου ήταν να εγκατασταθώ στην Πάρνηθα και να κάνω πειράματα. Αυτό δεν το κατάφερα. Ζω στον Χολαργό.

Στο Μετσόβειο πέτυχα το 1934 (μηχανολόγος). Έκανα αίτηση για μετεγγραφή στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών διότι τότε οι μηχανολόγοι δεν είχαν μεγάλες επαγγελματικές προοπτικές. 

Ερ.: Πώς μπήκε στη ζωή σας ο Πυθαγόρας;

Απ.: Από μικρό παιδί μου ασκούσε μεγάλη έλξη και ενδιαφέρον η προσωπικότητα του Πυθαγόρα. Καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας μου ήταν στο νου μου αυτός ο μεγάλος μύστης, φιλόσοφος και μαθηματικός. Μάζευα οτιδήποτε είχε σχέση με αυτόν τον άνθρωπο. Η βιβλιογραφία που είχα συγκεντρώσει ήταν μεγάλη και είχα σκοπό να την διαβάσω εν καιρώ. Μου είχε κάνει δε εντύπωση και η σχέση Πυθαγόρα με τα ορφικά. Εκείνος γνώρισε στην εποχή του έναν μύστη, τον Αγλαόφαμο, ο οποίος τον μύησε στα ορφικά. Από αυτά που άκουσε από τον Αγλαόφαμο επέλεξε να ασχοληθεί με όσα μπορούσε να αποδείξει ή με πείραμα ή με μαθηματική απόδειξη. Συνεπώς, έψαξα κι εγώ τα ορφικά για να κάνω ό,τι έκανε ο Πυθαγόρας.

Ερ.: Έχετε κυκλοφορήσει σειρά βιβλίων όπου αποκαλύπτετε με μαθηματικές αποδείξεις τον κώδικα που έκρυβε ο Πυθαγόρας στις διδασκαλίες του. Ισχύουν οι φήμες για «αλλόκοτα» τεχνικά προβλήματα στην πρώτη έκδοση; 

Απ.: Ναι υπήρξαν προβλήματα στον πρώτο τόμο από τον «Μυστικό Κώδικα του Πυθαγόρα». Μιλάμε για τη δεκαετία του '80. Δεν υπήρχαν τότε τα σημερινά μέσα σελιδοποίησης και εκτύπωσης. Είχα το χειρόγραφο του πρώτου τόμου. Το παρέλαβε ο εκδοτικός οίκος. Στις εγκαταστάσεις του διέθετε ένα μεγάλο δωμάτιο με τεράστια μηχανήματα της Agfa. Σε ένα κεφάλαιο 40 σελίδων, έβγαζε λευκό χαρτί! Λες και δεν ήθελε το μηχάνημα να τυπώσει την κοσμολογία του Πυθαγόρα (σ' αυτό αναφερόταν το... προβληματικό κεφάλαιο). Δοκίμασε ο εκδοτικός οίκος να τα δώσει αλλού για εκτύπωση, σε πιεστήρια που είχαν παρεμφερή μηχανήματα. Σε κανένα δεν καθίστατο εφικτό! Υπ' όψιν ότι δεν επρόκειτο για σχέδια και διαγράμματα, αλλά για απλό κείμενο και μαθηματικούς νόμους.  
Ο γιος μου είχε την ιδέα να φωτογραφήσουμε τις «απείθαρχες» σελίδες και έτσι να μπορέσουμε να τα τυπώσουμε. Η φωτογράφηση θα γινόταν στην περίφημη «φούσκα» της Agfa, έναν ειδικό θάλαμο που είχε κατασκευάσει αυτή η εταιρεία και στην χώρα μας υπήρχαν μόνο 2 τέτοια μηχανήματα. Αυτός ο θάλαμος κάηκε! Βγήκε εκτός λειτουργίας. Υποχρεώθηκε ο γιος μου να φωνάξει ειδικό μηχανικό της Agfa από την Γερμανία για να το επισκευάσει. Όταν ήλθε ο ειδικός και το εξέτασε, δοκιμάζοντας να αποτυπώσει απόσπασμα από άλλο βιβλίο, διαπίστωσε ότι λειτουργεί μια χαρά. Όταν αποπειράθηκε να τυπώσει το δικό μου, χάλασε ξανά το μηχάνημα. Ο τεχνικός έφυγε από την Ελλάδα απορώντας για το πρόβλημα.

Ερ.: Πώς ξεπεράστηκε το πρόβλημα; Ποια ερμηνεία δίνετε;

Απ.: Ξεγελάσαμε τα μηχανήματα μπερδεύοντας το «καταραμένο» κεφάλαιο με κομμάτια από την ποιητική συλλογή μιας κυρίας. Σε άλλα σημεία έμπαιναν στροφές από τα ποιήματα και σε άλλα τμήματα από το δικό μου έργο. Το μηχάνημα... υπέκυψε και έπειτα εμείς κάναμε το απαραίτητο μοντάζ – έπειτα από έναν χρόνο άκαρπων προσπαθειών.

Αποφεύγω να μπω στα υπερφυσικά. Η μόνη εκδοχή που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι κάποιος ή... κάτι δεν ήθελε να αποκαλυφθεί η μελέτη μου για την κοσμογονία του Πυθαγόρα. Στον κομπιούτερ μου τώρα έχω ετοιμάσει μια μελέτη για την «Εικασία του Γκόλντμπαχ». Την έχω λύσει εδώ και χρόνια. Μαζί μ' έναν Έλληνα πυρηνικό φυσικό που σπούδασε στην Αμερική κάναμε αυτή το βιβλίο δίγλωσσο: ελληνικά και αγγλικά. Ο στόχος είναι να το στείλουμε στις ακαδημίες όλου του κόσμου. Σας μιλώ για αυτή τη μελέτη επειδή κρίνω πως ρίχνει φως σε μεγάλα μυστικά για κρίσιμα θέματα. 

Ερ.: Μιλούσατε πριν ξεκινήσει η συνέντευξη για αριθμούς και ο τόνος της φωνής σας ήταν σαν να αναφερόσασταν σε πρόσωπα! 

Απ.: Να μην σας κάνει εντύπωση αυτό. Οι  αριθμοί δεν είναι τα απλά... νουμεράκια που βλέπουμε. Πιστεύω ακράδαντα ότι έχουν κρίση και επιλογή! Με τον φίλο μου για τον οποίο σας μίλησα προηγουμένως το έχουμε αποδείξει αυτό και σκοπεύουμε να το βγάλουμε σε βιβλίο.

Ο Πυθαγόρας χρησιμοποίησε την περίφημη λεξαριθμική θεωρία – δικής του εμπνεύσεως. Οι αριθμοί κατά αυτόν είναι 9. Δεν είναι άπειροι. Τα περίφημα «ακούσματα» του Πυθαγόρα είναι μαθηματικά προβλήματα, τα οποία τα έλυσα και τα έχω παρουσιάσει στα έργα μου. Ειδικά η κοσμολογία του αποτελεί τον πραγματικό νόμο της δημιουργίας του σύμπαντος.

Ερ.: Και ποιο το όφελος να ασχοληθεί κάποιος με όλα τούτα; 

Απ.: Με τον Πυθαγόρα μπορεί κάποιος να ωφεληθεί πολύ στη ζωή του. Να την αλλάξει προς το καλύτερο. Να ζήσει αληθινά επειδή θα μάθει αλήθειες. Η αλήθεια, όπως και τα μαθηματικά, μπορούν να μεταμορφώσουν τη ζωή μας.

Ερ.: Ισχυρίζεστε ότι έχετε ανακαλύψει τις αποδείξεις για την ύπαρξη του «αιθέρα». Περί τίνος  πρόκειται;

Απ.: Είναι η ενέργεια, η οποία έφτιαξε τα πάντα. Η επιστήμη σήμερα τον αγνοεί αλλά είμαι βέβαιος ότι υπάρχει και τον έχω βρει κι εγώ, ακολουθώντας, αναλύοντας και ερμηνεύοντας τη διδασκαλία του Πυθαγόρα. Για να σας το πω απλά είναι κάτι σαν την... πρώτη ύλη της δημιουργίας. Συνέχει τα πάντα. Οι αρχαίοι δεν τον ανέφεραν στην τύχη ούτε ήταν προχειρολόγοι. Ήξεραν πολλά περισσότερα απ' όσα νομίζουμε.

Ερ.: Αυτό το απόθεμα γνώσεων από που το αντλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες;

Απ.: Από προηγούμενους πολιτισμούς, οι οποίοι χάθηκαν. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, με κατακλυσμούς ή άλλα φαινόμενα, οι αναπτυγμένες κοινωνίες καταστρέφονταν αλλά άφηναν πίσω τους -με κωδικούς, σύμβολα, μυστικές διδασκαλίες και μεγάλα έργα- οδηγίες για τους επόμενους. Ένα από τα κατάλοιπα παλαιότερων χαμένων πολιτισμών είναι η πυραμίδα του Χέοπα. Όσο παράξενο κι αν μπορεί να σας φανεί, θεωρώ ότι η τεχνολογία για την κατασκευή της πυραμίδας προέρχεται από την Ατλαντίδα. Το νησί αυτό ήταν τεχνητό. Αυτό γίνεται και ξαναγίνεται στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Πώς φτιάχνουν τώρα οι δισεκατομμυριούχοι Άραβες τεχνητά νησιά; Έτσι και η Ατλαντίδα. Ήταν τέτοια κατασκευή. Είχε προηγμένη τεχνολογία, ατομική ενέργεια και άλλα πολλά.

 Όμως, η εξαιρετική ανάπτυξή της κατέληξε, ίσως και να προκάλεσε την καταστροφή της. Όποιος αμφιβάλλει ας μελετήσει λίγο τη βιβλιογραφία και όσες αρχαίες πηγές μαρτυρούν την ύπαρξή της.

Ερ.: Έχει αναφερθεί πως κατορθώσατε να ανασυνθέσετε τη «συμπαντική μουσική» του Πυθαγόρα. Πώς το καταφέρατε; 

Απ.: Ο Πυθαγόρας μπορούσε να θεραπεύει τις ψυχικές ασθένειες των μαθητών του με τη μουσική. Αναφέρομαι στη «μουσική αρμονία των ουρανίων σφαιρών». Αναζητώντας στις πηγές, ανακάλυψα ότι υπάρχει ολόκληρο κείμενο στον Αριστοτέλη που κατηγορεί τον Πυθαγόρα γι' αυτή τη μουσική. Εκεί, ο Αριστοτέλης αναφέρει σκωπτικά πως ο Πυθαγόρας ακούει τον «τριγμό των άστρων» και έτσι δημιουργεί μουσική. 

Είχε δε την πλάνη (ο Αριστοτέλης) ότι το σύμπαν είναι οι πλανήτες «καρφωμένοι στον ουρανό» και πως ο ουρανός κινείται. Και συνεπώς, κατά την άποψη του Αριστοτέλη δεν ήταν εφικτή η παραγωγή «μουσικής» από τα άστρα διότι ένα πράγμα -όπως ένα άστρο- που είναι καθηλωμένο κάπου δεν έχει τριβή με οτιδήποτε ώστε να παράγει ήχο.

 Ο Πυθαγόρας όμως έχει αποδείξει το αντίθετο. Σημειώνω για όλους όσοι τυχόν δεν το γνωρίζουν η NASA έχει καταγράψει τον ήχο των άστρων και το έχει δώσει στη δημοσιότητα. 

Ο Πυθαγόρας δημιούργησε τη «μουσική αρμονία των ουρανίων σφαιρών» με βάση το Φ, τον χρυσό αριθμό. Κατ' αυτόν η πιο ελληνική μουσική είναι η δωρική. Προσάρμοσε στη δωρική οκτάβα το μαθηματικό νόμο του και έτσι έφτιαξε αυτή την ιδιαίτερη μουσική. Εγώ, περί το 1987, έχοντας τα μαθηματικά της μουσικής αρμονίας ανά χείρας απευθύνθηκα στο παράρτημα του ιδρύματος Ξενάκη στην Αθήνα για να τα μετασχηματίσουν σε μουσική. Αυτό έγινε και ωφελήθηκαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ακούγοντάς την. Έχω μοιράσει δωρεάν περισσότερα από 20.000 CD με αυτή τη μουσική και είναι χιλιάδες οι ευχαριστίες που έχω λάβει από ανθρώπους που ξεπέρασαν βαριά ψυχολογικά προβλήματα ακούγοντάς την.

Ερ.: Οι ξένοι σας έχουν προσεγγίσει για να τους εξηγήσετε το έργο σας;

Απ.: Μόνο οι Ρώσοι έχουν καταλάβει. Από αυτή τη χώρα έχω λάβει πάμπολλες τιμές.

Ερ.: Τι είναι οι Έλληνες κατά τη γνώμη σας;

Απ.: Θεϊκή σπορά. Ακατάβλητο έθνος. Η πατρίδα μας δεν θα πεθάνει ποτέ. Είναι ήδη ανίκητη, αλλά αυτό είναι μια άλλη, μεγάλη και κάπως σύνθετη κουβέντα... 

Από την «Κυριακάτικη Δημοκρατία»  

Το είδαμε εδώ