BREAKING NEWS
latest

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Χριστόψωμο ή αλλιώς Ψωμί των Χριστουγέννων


Για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, το Χριστόψωμο είναι ευλογημένο ψωμί. Το κόβουν ανήμερα τα Χριστούγεννα, δίνοντας πολλές ευχές και είναι απαραίτητος επάνω, χαραγμένος ο σταυρός.

Το φτιάχνουν οι γυναίκες με ιδιαίτερη φροντίδα και υπομονή. Το ζύμωμα είναι μια ιεροτελεστία. Χρησιμοποιούν ακριβά υλικά , ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι , ροδόνερο , μέλι , σουσάμι , κανέλα και γαρίφαλα, λέγοντας: «Ο Χριστός γεννιέται , το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει».

Πλάθουν το ζυμάρι και παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα. Με την υπόλοιπη φτιάχνουν σταυρό με λωρίδες από τη ζύμη. Στο κέντρο βάζουν ένα άσπαστο καρύδι. Στην υπόλοιπη επιφάνεια σχεδιάζουν σχήματα με το μαχαίρι ή με το πιρούνι, όπως λουλούδια , φύλλα, καρπούς, πουλάκια, τα οποία συμβολίζουν την αφθονία που θέλουν να έχουν στην παραγωγή των ζώων και της σοδειάς του σπιτιού τους.

Μερικοί συνηθίζουν στη μέση του χριστόψωμου να βάζουν ένα άβαφο αυγό, το οποίο συμβολίζει τη γονιμότητα.

Την ημέρα του Χριστού, ο νοικοκύρης παίρνει το χριστόψωμο, το στατυρώνει, το κόβει και το μοιράζει σ’ όλη την οικογένειά του και σε όσους παρευρίσκονται στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Μερικοί, εδώ βλέπουν ένα συμβολισμό της Θείας κοινωνίας. ‘Οπως ο Χριστός έδωσε τον άρτον της ζωής σε όλη την ανθρώπινη οικογένειά του.

Γύρω από το χριστόψωμο υπάρχουν και άλλες παραδόσεις. Αναφέρονται στην ενότητα της Εκκλησίας και των λαών, με συμβολικό πρότυπο την ένωση των κόκκων του σίτου σ΄ ένα ψωμί. Οι λαοί κάποτε θα ενωθούν μ’ ένα ποιμένα το Χριστό.

Κατά τόπους φτιάχνεται σε διάφορες μορφές και έχει διαφορετικές ονομασίες όπως: «το ψωμί του Χριστού», «Σταυροί», «βλάχες» κ.ά.». Τα χριστόψωμα, αποτελούν το βασικό ψωμί των Χριστουγέννων και το ευλογημένο, αφού αυτό θα στηρίξει τη ζωή του νοικοκύρη και της οικογένειάς του. Το έθιμο αυτό διατηρείται σε ορισμένα μέρη της Ελλάδας και κυρίως στην Κρήτη.

Η συνήθεια αυτή είναι πολύ βαθειά ριζωμένη. Το ζύμωμα του χριστόψωμου θεωρείται έργο θείο και είναι έθιμο καθαρά Χριστιανικό. 


Πάπας Φραγκίσκος: Ελλάδα, η μνήμη της Ευρώπης


Η μεγάλη αίθουσα του Προεδρικού Μεγάρου ήταν κατάμεστη με επιφανείς προσωπικότητες — με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, την Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, τον Μαργαρίτη Σχοινά, τους Υπουργούς Νίκο Δένδια, Νίκη Κεραμέως, Νότη Μηταράκη, μεταξύ άλλων, και τον Δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη, να είναι κάποιοι από όσους έδωσαν το παρών στην ομιλία του Πάπα Φραγκίσκου το Σάββατο το μεσημέρι. 

«Χωρίς την Αθήνα και χωρίς την Ελλάδα», δήλωσε ο Πάπας, ξεκινώντας έτσι την πρώτη του επίσκεψη στη χώρα μας, «η Ευρώπη και ο κόσμος δεν θα ήταν αυτό που είναι σήμερα». Ο Ποντίφικας έφτασε στην Ελλάδα από την Κύπρο λίγα λεπτά μετά τις 11 — στο Προεδρικό Μέγαρο, περιμετρικά της αυλής του οποίου στέκονταν Εύζωνες, τον υποδέχθηκε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, χάρη σε πρόσκληση της οποίας βρίσκεται στην Ελλάδα. 

Μετά από δύο σύντομες ιδιωτικές συναντήσεις με την Πρόεδρο και τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, τον λόγο πήρε πρώτα η κ. Σακελλαροπούλου, αποκαλώντας την παρουσία του Ποντίφικα στη χώρα «ιδιαίτερη τιμή» και λέγοντας, μεταξύ άλλων, πως ο ίδιος, βαδίζοντας στα χνάρια των Αποστόλων, μεταφέρει ισχυρό μήνυμα «πίστης και αδελφοσύνης», ενώ τον ευχαρίστησε επίσης για τη θερμή του στήριξη στο θέμα της Αγίας Σοφίας, ώστε αυτή να παραμείνει «οικουμενικό σύμβολο θρησκευτικής λατρείας» και μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς προσβάσιμο σε όλους. 


Η ομιλία του Πάπα Φραγκίσκου, την οποία πραγματοποίησε στα Ιταλικά, άγγιξε πολλά θέματα — την ιστορική και πολιτισμική σημασία και συμβολή της Ελλάδος στον Δυτικό πολιτισμό και την δημοκρατία, την πανδημία και την κλιματική κρίση, το μεταναστευτικό, αλλά και την «οπισθοδρόμηση της δημοκρατίας» που παρατηρείται στην Ευρώπη και αλλού. «Είναι σύνθετη», είπε ο Ποντίφικας για τη δημοκρατία, «ενώ ο αυταρχισμός κινείται γρήγορα και, οι εύκολες διαβεβαιώσεις που προτείνει με λαϊκισμούς, φαίνονται δελεαστικές». Τόνισε πως ο σκεπτικισμός απέναντι στη δημοκρατία προκαλείται «από την απόσταση των θεσμών, από τον φόβο της απώλειας της ταυτότητας, από την γραφειοκρατία», μια κατάσταση που συμπλήρωσε ότι επιλύεται με «καλή πολιτική», τονίζοντας πως πρέπει να δοθεί προσοχή στις «αδύναμες ζώνες» για να υπάρξει συμμετοχή όλων στην «τέχνη του κοινού αγαθού», πως πρέπει να περάσουμε από τον κομματισμό και την μεροληψία στην ενεργή συμμετοχή, για να αποφύγει η Ευρώπη τις πολιτικές πολώσεις μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς, και να προχωρήσει μπροστά.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στα Πολιτικά του Αριστοτέλη, στην Οδύσσεια και τον Όμηρο, στον όρκο του Ιπποκράτη, λέγοντας πως από την Ελλάδα «διευρύνθηκαν οι ορίζοντες της ανθρωπότητας», πως τα ελληνικά — τα οποία αποκάλεσε «γλώσσα αθάνατη» — έγιναν η γλώσσα της ανθρώπινης σοφίας, πως εδώ συνειδητοποίησε ο άνθρωπος ότι «είναι “ζώον πολιτικόν”», εδώ γεννήθηκε η δημοκρατία. Αναφέρθηκε στην Ακρόπολη — «ορατή από μακριά για τους ταξιδιώτες που, κατά τη διάρκεια χιλιετιών, την πλησίασαν, πρόσφερε μια αδιάσειστη αναφορά στη θεότητα». Χρησιμοποιώντας το δέντρο της ελιάς ως σύμβολο αλληλεγγύης και σύμβολο διαφορετικών εδαφών που βλέπουν την ίδια θάλασσα, ο Ποντίφικας μίλησε για την κλιματική αλλαγή και τις πρόσφατες πυρκαγιές, και πρότεινε το συγκεκριμένο δέντρο να γίνει σύμβολο της θέλησης της αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης.


Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στο προσφυγικό, ένα θέμα στο οποίο ο Πάπας έχει δείξει αμέριστη ευαισθησία, θέμα που τον έφερε στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στη Λέσβο, όπου θα μεταβεί και αύριο, το 2016, και ένα ζήτημα που υπήρξε κεντρικό κομμάτι της επίσκεψης του στην Κύπρο, από την οποία θα πάρει μαζί του στη Ρώμη 50 πρόσφυγες. Προτρέποντας και πάλι σε αλληλεγγύη προς ανθρώπους που δεν ανήκουν στο λαό μας, ο Ποντίφικας αναγνώρισε ότι κάτοικοι ορισμένων ελληνικών νησιών έχουν δει να καταφθάνει αριθμός προσφύγων μεγαλύτερος κι από τον πληθυσμό τους, ενώ κατέκρινε την «Ευρωπαϊκή χρονοτριβή» στο ζήτημα. «Η Ευρωπαική Κοινότητα, μαστιζόμενη από εθνικιστικούς εγωισμούς, αντί να είναι φορέας αλληλεγγύης, μερικές φορές εμφανίζεται αμετακίνητη και ανοργάνωτη», δήλωσε. Για μία ακόμα φορά, προέτρεψε να δοθεί προσοχή σε όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη — «τα βάσανα μας φέρνουν κοντά και η αναγνώριση ότι ανήκουμε στην ίδια εύθραυστη ανθρωπότητα θα μας βοηθήσει να οικοδομήσουμε ένα μέλλον πιο ολοκληρωμένο και ειρηνικό». Ο Ποντίφικας μίλησε επίσης για την πανδημία, τις «σκόπιμες επεμβάσεις» των Αρχών της χώρας, και τη σημασία του δικαιώματος όλων για φροντίδα και θεραπεία. Ειδική αναφορά έκανε στη συμφωνία των Πρεσπών, επαινώντας την Ελλάδα για την υπογραφή της.


«Η μνήμη της Ευρώπης» — έτσι αποκάλεσε ο Ποντίφικας την Ελλάδα, και αναφέρθηκε στα 200 χρόνια της ελληνικής επανάστασης, χρησιμοποιώντας μια φράση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη — «Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδος» — για να αναφερθεί στην ανθρώπινη ελευθερία, ενώ τόνισε πως ανανεώνει την ευγνωμοσύνη του για τη νομική αναγνώριση της καθολικής κοινότητας στη χώρα, και επανέλαβε το αδελφικό μήνυμα που είχε απευθύνει στους καθολικούς η προσωρινή κυβέρνηση της χώρας πριν 200 χρόνια. Κλείνοντας την ομιλία του, Πάπας Φραγκίσκος αναφέρθηκε και πάλι από την γενέτειρα της, στη δημοκρατία. «Από αυτή την πόλη, από αυτό το λίκνο του πολιτισμού υψώθηκε και πάντα ας υψώνεται ένα μήνυμα που προσανατολίζει προς τα Άνω και προς τον άλλο», δήλωσε. «Στα δελεάσματα του αυταρχισμού ας απαντά με τη δημοκρατία, στην ατομιστική αδιαφορία ας αντιπαραθέτει τη φροντίδα για τον άλλο, τον πτωχό και την πλάση, που είναι οι ουσιώδεις βάσεις για έναν ανανεωμένο ανθρωπισμό, τον οποίο έχουν ανάγκη οι καιροί μας και η Ευρώπη μας». «Ο Θεός», είπε στα ελληνικά, «να ευλογεί την Ελλάδα».



Νηστεία των Χριστουγέννων: Πότε ξεκινάει


Η νηστεία αρχίζει στις 15 Νοεμβρίου και λήγει στις 24 Δεκεμβρίου, παραμονή των Χριστουγέννων. Κατά τη διάρκειά της δεν καταλύεται το κρέας, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα αβγά. 

Αντίθετα, για τις πρώτες 33 ημέρες της (που συμβολίζουν τα χρόνια της ζωής του Ιησού Χριστού), δηλαδή μέχρι τις 17 Δεκεμβρίου, έχουμε κατάλυση ιχθύος όλες τις μέρες, εκτός Τετάρτης και Παρασκευής.

Το ψάρι επίσης καταλύεται στη γιορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου) οποιαδήποτε ημέρα κι αν πέσει. Από τις 18 έως τις 23 Δεκεμβρίου έχουμε κατάλυση οίνου και ελαίου, εκτός Τετάρτης και Παρασκευής.

Την τελευταία ημέρα της νηστείας (24η Δεκεμβρίου), παραμονή Χριστουγέννων, τηρείται αυστηρή νηστεία, εκτός κι αν πέσει Σαββατοκύριακο, οπότε έχουμε κατάλυση οίνου και ελαίου.

Με πληροφορίες από: wikipedia I Το είδαμε εδώ


Μητροπολίτης Γαβριήλ: Να μην κατηγορούμε τους νέους για τον ιό. Ζητούν το καλό παράδειγμα


Ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας Γαβριήλ, σε μια πραγματικά ενδιαφέρουσα κουβέντα, μιλά στον Διονύση Αντωνέλλο για τους νέους, τον ρόλο της Εκκλησίας τον καιρό του κορωνοϊού, την επιστημονική κοινότητα και το νέο εμβόλιο.



Ο Μητροπολίτης Ξάνθης άνοιξε τις εκκλησίες παρά την απαγόρευση: «Μας θωρακίζει το Σώμα του Χριστού»


Αντιδράσεις έχει προκαλέσει η στάση του Μητροπολίτης Ξάνθης, Παντελεήμων, ο οποίος παρά τα μέτρα απαγόρευσης καλεί τους πιστούς στις εκκλησίες για να κοινωνήσουν και να πάρουν αντίδωρο, ενώ την ίδια ώρα δηλώνει πως μόνο το «Σώμα του Χριστού μπορεί να μας θωρακίσει».

Ειδικότερα ο Μητροπολίτης Ξάνθης, Παντελεήμων, δήλωσε πως οι εκκλησίες της περιοχής θα είναι ανοιχτές, έως τις 14 Δεκεμβρίου (ημέρα που τυπικά λήγει το lockdown), παρά τα μέτρα απαγόρευσης για τη διασπορά του κορωνοϊού.

Σύμφωνα με το thraki.com.gr, ο Μητροπολίτης ενημέρωσε τους ιερείς και τους κάλεσε να ανοίξουν τις εκκλησίες, ενώ οι πιστοί θα μπορούν να κοινωνήσουν κανονικά.

Παράλληλα, η λειτουργία θα τελειώνει όσο γίνεται πιο νωρίς, ενώ το αντίδωρο θα μοιράζεται στην είσοδο του ναού.

Πήρα την απόφαση αυτή γιατί ο Δεκέμβρης… έχει πολλές γιορτές

Ο Μητροπολίτης Ξάνθης, επισημαίνει ότι πήρε αυτή την απόφαση επειδή ο Δεκέμβρης έχει πολλές γιορτές και οι άνθρωποι πρέπει να προσευχηθούν και να κοινωνήσουν για να «μη βγούμε από αυτή την περίοδο της καραντίνας με ψυχολογικά προβλήματα».

«Βέβαια μας ενδιαφέρει η σωματική υγεία αλλά πρέπει να μας ενδιαφέρει και η ψυχική υγεία. Η δυσκολία με το κλείσιμο των ανθρώπων, έγκειται περισσότερο στις πόλεις και όχι στα χωριά. Στα χωριά, είναι οι μονοκατοικίες, υπάρχουν οι αυλές, θα βγει κανείς, θα πάει στον κήπο του, θα πάει στο χωράφι του και έτσι θα περάσει η ώρα του. Όταν όμως μια οικογένεια 5-6 ατόμων, ζει μέσα σε ένα διαμέρισμα 60-80 τετραγωνικών και υπάρχουν παιδιά, έφηβοι με τον δυναμισμό τους κλπ, καταλαβαίνετε πως δημιουργούνται και εσωτερικά προβλήματα. Άρα λοιπόν θα πρέπει να ενδιαφερθούμε και για την ψυχική υγεία των ανθρώπων. Να μην βγούμε δηλαδή από αυτήν την περίοδο της καραντίνας, με ψυχολογικά προβλήματα», ανέφερε.

Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού είναι το μόνο που μας θωρακίζει
«Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού είναι το μόνο που μας θωρακίζει από τον κορωνοϊό, αλλά και από οποιαδήποτε άλλη ασθένεια» δηλώνει ο Μητροπολίτης Ξάνθης και συνεχίζει:

«Οι Ιεροί Ναοί, όλη την ημέρα είναι ανοικτοί. Θα μπορεί ο κάθε χριστιανός να πάει να ανάψει το κεράκι του, να προσκυνήσει, σήμερα τον Άγιο Σάββα, αύριο τον Άγιο Νικόλαο, την ερχόμενη εβδομάδα την Αγία Άννα. Είναι πολλοί άνθρωποι οι οποίοι γιορτάζουν αυτές τις ημέρες. Μπορούν να πάνε και να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου, να ανάψουν το κεράκι τους, να καθίσουν 5-10 λεπτά και να προσευχηθούν. Οι Ιερείς θα βγάζουν το αντίδωρο στην είσοδο του Ναού, ώστε όποιος θέλει να περάσει να πάρει το αντίδωρο», ανέφερε.



Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος: «Χρειαζόμαστε οξυγόνο πίστης»


Σε δήλωση σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί με τους κλειστούς ναούς στη χώρα μας, εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού, προχώρησε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος.

Ο Σεβασμιότατος αρχικά αναφέρεται στο άνοιγμα που πραγματοποιείται στους ναούς σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στην Αμερική, ενώ διερωτάται γιατί στην Ελλάδα «η λατρεία αστυνομεύεται»: Όπως αναφέρει ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης χαρακτηριστικά: «Γιατί στην Ελλάδα τόσο ασφυκτικά τα μέτρα; Γιατί, αντί σταδιακά να χαλαρώνουν, τώρα η λατρεία να αστυνομεύεται; Γιατί εδώ, στον ευλογημένο τόπο μας, που είναι γεμάτος από μοναστήρια, εκκλησάκια και προσκυνήματα, αν πας να ανάψεις ένα κεράκι στον ναό, κινδυνεύεις με πρόστιμο; Να πηγαίνεις σαν κλέφτης ή και λίγο ψεύτης!».

Zητά οι ναοί την περίοδο των Χριστουγέννων να είναι ανοιχτοί καθώς «ο εκκλησιασμός μας τα Χριστούγεννα πολύ πιο ουσιαστικός από τους στολισμούς, τα δώρα, την εμπορική κίνηση, τις εστιάσεις. Γι’ αυτό βάλαμε πρόθυμα τις μάσκες. Με την ελπίδα ότι θα ανασάνει επιτέλους η ψυχή μας τέτοιες μέρες. Οι ναοί πρέπει να ανοίξουν άμεσα. Με όρους ασφαλώς υγειονομικούς και αυστηρούς. Αλλά και λογικούς».

O Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, στη συνέχεια αναφέρει, ότι λόγω της κατάστασης, ο κόσμος πλέον έχει ανάγκη από μια «ανάσα» λέγοντας ότι η πίστη είναι βαθιά ριζωμένη στις καρδιές των πιστών, «είναι πιο αναγκαία από την αναπνοή μας», αναφέρει χαρακτηριστικά. Ο Σεβασμιότατος στη συνέχεια διερωτάται αν στους Ναούς υπήρξε διασπορά της πανδημίας μεγαλύτερη από τα supermarkets και τα καταστήματα, αναφέροντας ότι οι πιστοί δεν κόλλησαν. «Μήπως οι υπουργοί και βουλευτές κόλλησαν στα γραφεία τους», αναφέρει χαρακτηριστικά.

«Μήπως υπήρξε διασπορά της πανδημίας στους ναούς, που ούτως ή άλλως ένας μικρός αριθμός πιστών συμμετείχε, μεγαλύτερη από τα supermarkets και τα καταστήματα; Υπάρχει τέτοια ένδειξη και δεν το γνωρίζουμε; Και πώς εξηγείται η γεωγραφική κατανομή της διασποράς; Μήπως και γι’ αυτό έφταιγαν οι χριστιανοί της Μακεδονίας και της Θράκης, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα ήταν λιγότερο ευλαβείς; Και αν αρρώστησαν κάποιοι κληρικοί ή μοναχοί, αυτό τί σημαίνει; Ότι κόλλησαν στην Εκκλησία; Και γιατί κόλλησαν οι κληρικοί και όχι οι πιστοί; Μήπως οι υπουργοί και βουλευτές κόλλησαν στα γραφεία τους;», αναρωτιέται.

«Έχουμε ανάγκη από ανάσα. Ασφυκτιούμε! Δεν μπορούμε άλλο», τονίζει και συνεχίζει «Η πίστη είναι πολύ βαθιά ριζωμένη στις καρδιές των πιστών. Είναι πιο αναγκαία από την αναπνοή μας. Τα μέτρα που επιβάλλονται χωρίς να ακούγεται ούτε η ανάσα μας ούτε και η κραυγή μας είναι θανατηφόρα για την ύπαρξή μας. Δεν αντέχουμε. Η ανάγκη της Εκκλησίας και των μυστηρίων της είναι υπαρκτική ανάγκη. Και όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα το αίσθημα της ασφυξίας επιτείνεται».

«Ζητούμε όμως και τον σεβασμό στην πίστη και στην ανάγκη της πνευματικής επιβίωσής μας. Τα μέτρα που εφαρμόστηκαν μας έριξαν στην Εντατική. Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε οξυγόνο και… αναπνευστήρα. Χρειαζόμαστε τους ναούς μας ανοιχτούς. Τουλάχιστον όχι κλειδωμένους και επιτηρούμενους. Οι κλειστοί ναοί απειλούν τους πιστούς. Οι ανοιχτοί όλους τους ιούς», καταλήγει.

Αναλυτικά η δήλωση του Σεβασμιωτάτου αναφέρει:
Διαβάζει κανείς ότι στην Αγγλία ανοίγουν οι εκκλησίες για τα Χριστούγεννα. Μαζί με όλες και οι Ορθόδοξες. Από σήμερα και η Ιρλανδία επιτρέπει 50 πιστούς στις λειτουργίες.

Στην Ολλανδία δεν έκλεισαν καθόλου στη δεύτερη φάση, και ας υπήρξε τεράστια έκρηξη κρουσμάτων και θυμάτων της πανδημίας.

Το ίδιο στην Πολωνία, καίτοι κι εδώ η κατάσταση υπήρξε πολύ δριμύτερη από ό,τι στην Ελλάδα.

Στις ΗΠΑ, το Ανώτατο Δικαστήριο απαγόρευσε στην πολιτεία της Νέας Υόρκης να επιβάλει αυστηρά όρια παρουσίας σε οίκους θρησκευτικής λατρείας, ως αντισυνταγματική ενέργεια.

Ο Μακρόν ανακοινώνει άνοιγμα των εκκλησιών στη Γαλλία. Γιατί; Επειδή οι πιστοί είναι λιγότεροι και συνεπώς η απειλή μικρότερη; Ή μήπως επειδή «η τέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων είναι συνταγματικό δικαίωμα» στη Γαλλία και στην Αμερική και όχι στην Ελλάδα;

Τώρα βλέπουμε και στην Κύπρο. Επιβάλλονται μέτρα, που δεν στερούν από τον πιστό λαό την αναπνοή του. 75 πιστοί σε κάθε ναό. Η Λεμεσός και η Πάφος ανοίγουν τους ναούς για να γιορτάσουν τον Απόστολο Ανδρέα. Η Πάτρα κλείνει τον Άγιο Ανδρέα για να μη γιορτάσει τον Άγιό της ο λαός! Με αστυνομική επιτήρηση. Και ακολουθούν οι άγιοι του Δεκεμβρίου. Και μετά Χριστούγεννα…

Και διερωτόμαστε: Γιατί στην Ελλάδα τόσο ασφυκτικά τα μέτρα; Γιατί, αντί σταδιακά να χαλαρώνουν, τώρα η λατρεία να αστυνομεύεται;

Γιατί εδώ, στον ευλογημένο τόπο μας, που είναι γεμάτος από μοναστήρια, εκκλησάκια και προσκυνήματα, αν πας να ανάψεις ένα κεράκι στον ναό, κινδυνεύεις με πρόστιμο; Να πηγαίνεις σαν κλέφτης ή και λίγο ψεύτης!

Να μην υπάρχει πρόνοια να πας στο κοιμητήριο να κλάψεις τον άνθρωπό σου, να κάνεις ένα τρισάγιο για την ψυχή του, να ρίξεις λίγο σταράκι ή λίγο χώμα στο μνήμα του!

Γιατί δεν προβλέπεται ούτε ένας πιστός στη θεία λειτουργία ή στις ακολουθίες και απαγορεύονται παντελώς τα μυστήρια (γάμοι και βαπτίσεις) και οι ιεροτελεστίες;

Ακόμη και στις κηδείες η περιοριστική ασφυξία είναι ακατανόητη. Δηλαδή αν πεθάνει μια πολύτεκνη μάνα ή ένας πατέρας, τα αδέλφια, τα παιδιά και τα εγγόνια τους θα εμποδιστούν να πάνε να τους αποχαιρετίσουν, να τους κλάψουν και να προσευχηθούν;

Και τί θα πείραζε ένα μέτρο συμμετοχής των πιστών στους ναούς, όπως στην Κύπρο, ανάλογα με το μέγεθος του ναού και στη βάση των ενδεδειγμένων αποστάσεων ασφαλείας;

Μήπως οι Κύπριοι είναι λιγότερο θερμοί στην πίστη τους, λιγότερο εκδηλωτικοί από ό,τι εμείς και γι’ αυτό ο κίνδυνος εκτροπών είναι μεγαλύτερος στην Ελλάδα από ό,τι εκεί;

Μήπως υπήρξε διασπορά της πανδημίας στους ναούς, που ούτως ή άλλως ένας μικρός αριθμός πιστών συμμετείχε, μεγαλύτερη από τα supermarkets και τα καταστήματα; Υπάρχει τέτοια ένδειξη και δεν το γνωρίζουμε;

Και πώς εξηγείται η γεωγραφική κατανομή της διασποράς; Μήπως και γι’ αυτό έφταιγαν οι χριστιανοί της Μακεδονίας και της Θράκης, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα ήταν λιγότερο ευλαβείς;

Και αν αρρώστησαν κάποιοι κληρικοί ή μοναχοί, αυτό τί σημαίνει; Ότι κόλλησαν στην Εκκλησία; Και γιατί κόλλησαν οι κληρικοί και όχι οι πιστοί; Μήπως οι υπουργοί και βουλευτές κόλλησαν στα γραφεία τους;

Γιατί γίνονται ανεκτές οι αντιδράσεις και δημόσιες προκλητικές παραβιάσεις κομμάτων ή πολιτικών φορέων και δεν υπάρχει λίγη ανοχή για εκλογικευμένη λειτουργία των εκκλησιών; Γι’ αυτό μιλάμε, όχι για κάτι άλλο.

Έχουμε ανάγκη από ανάσα. Ασφυκτιούμε! Δεν μπορούμε άλλο.

Ποιος φταίει τελικά για όλα αυτά; Ο κακομαθημένος «λαός του Θεού»; Η παθητική στάση της Εκκλησίας; Η έλλειψη κατανόησης από την πλευρά της πολιτείας; Ή μήπως προκαταλήψεις και εχθρικότητα ή ακόμη και διάθεση προσβολής και δίωξης της Εκκλησίας και των πιστών; Τί φταίει;

Άσχετα με το ποιος φταίει, κάτι πρέπει να αλλάξει, με σεβασμό και στην κρισιμότητα της καταστάσεως, αλλά και στην αναγκαιότητα της πνευματικής επιβιώσεώς μας.

Η πίστη είναι πολύ βαθιά ριζωμένη στις καρδιές των πιστών. Είναι πιο αναγκαία από την αναπνοή μας. Τα μέτρα που επιβάλλονται χωρίς να ακούγεται ούτε η ανάσα μας ούτε και η κραυγή μας είναι θανατηφόρα για την ύπαρξή μας. Δεν αντέχουμε. Η ανάγκη της Εκκλησίας και των μυστηρίων της είναι υπαρκτική ανάγκη. Και όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα το αίσθημα της ασφυξίας επιτείνεται.

Σεβόμαστε όλα τα μέτρα και πρέπει να τα τηρούμε με απόλυτη συνέπεια, και για να προφυλάξουμε τη δική μας και τη δημόσια υγεία ασφαλώς, αλλά και για να περισώσουμε τις τελευταίες αναπνοές της πίστης μας.

Δεχόμαστε ευχαρίστως τα πάντα προκειμένου να μείνουν οι εκκλησιές μας ανοιχτές. Για να μείνει ανοιχτή και μία χαραμάδα ελπίδας μέσα μας. Λίγο φως. Το οξυγόνο της θείας λατρείας μας είναι πολύ πιο αναγκαίο από το οξυγόνο της αναπνοής.

Και ο εκκλησιασμός μας τα Χριστούγεννα πολύ πιο ουσιαστικός από τους στολισμούς, τα δώρα, την εμπορική κίνηση, τις εστιάσεις. Γι’ αυτό βάλαμε πρόθυμα τις μάσκες. Με την ελπίδα ότι θα ανασάνει επιτέλους η ψυχή μας τέτοιες μέρες.

Οι ναοί πρέπει να ανοίξουν άμεσα. Με όρους ασφαλώς υγειονομικούς και αυστηρούς. Αλλά και λογικούς.

Σεβόμαστε την κρίση και τη λογική της προστασίας της υγείας μας. Δεν θέλουμε καθόλου να γίνουμε υπεύθυνοι για την κακή υγεία και τον θάνατο συνανθρώπων μας. Ούτε να ασεβήσουμε στην ευθύνη των αρμοδίων. Ποτέ και καθόλου. Ας αναλάβουμε κι εμείς ως Εκκλησία την ευθύνη που μας αναλογεί.

Ζητούμε όμως και τον σεβασμό στην πίστη και στην ανάγκη της πνευματικής επιβίωσής μας. Τα μέτρα που εφαρμόστηκαν μας έριξαν στην Εντατική. Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε οξυγόνο και… αναπνευστήρα. Χρειαζόμαστε τους ναούς μας ανοιχτούς. Τουλάχιστον όχι κλειδωμένους και επιτηρούμενους.

Οι κλειστοί ναοί απειλούν τους πιστούς. Οι ανοιχτοί όλους τους ιούς.



Αυτός είναι ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής


Ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος, μέλος της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου και καθηγούμενος της Ι. Μονής Αγίας Τριάδας της Χάλκης, εξελέγη νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής από την Αγία και Μεγάλη Ιερά Σύνόδο στο Φανάρι.

Στα 52 του χρόνια ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος είναι από τους πιο δραστήριους Μητροπολίτες του Φαναρίου και στενός συνεργάτης του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Ο κ. Ελπιδόφορος γεννήθηκε στο Μακρυχώρι Κωνσταντινουπόλεως στις 28 Νοεμβρίου 1967, αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης το 1991.

Το 1993 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Βόννης. Το έτος 1994 χειροτονήθηκε Διάκονος στον Πάνσεπετο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι. Εν συνεχεία, διορίσθηκε Κωδικογράφος της Ιεράς Συνόδου. Το επόμενο έτος 1995 διορίστηκε Υπογραμματέας Ιεράς Συνόδου.

Μεταξύ των ετών 1996-1997 φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού στο Μπαλαμάντ του Λιβάνου. Το έτος 2001 υπέβαλε διδακτορική διατριβή στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπό τον τίτλο: «Η έναντι της Συνόδου της Χαλκηδόνος στάσις του Σεβήρου Αντιοχείας» και αναγορεύθηκε διδάκτωρ της Θεολογίας με βαθμό άριστα.

Το έτος 2004 προσκλήθηκε ως επισκέπτης καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης, όπου δίδαξε επί ένα εξάμηνο. Τον Μάρτιο του έτους 2005, κατόπιν προτάσεως του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου προήχθη σε Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου.

Το 2009 η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης τον εξέλεξε ομόφωνα ως Αναπληρωτή Καθηγητή της Συμβολικής και των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων, ενώ υπέβαλε, μεταξύ άλλων, δύο υφηγεσίες υπό τους τίτλους: «Ο θεσμός της Συνάξεως Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου (1951-2004)» και «Οι ενενήντα πέντε Θέσεις του Λουθήρου. Ιστορικοθεολογική θεώρηση - Κείμενο - Μετάφραση - Σχόλια». Από το 2011 υπηρετεί στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ως αναπληρωτής καθηγητής, όπου διδάσκει Συμβολική, Διορθόδοξες και Διαχριστιανικές Σχέσεις.

Τον Μάρτιο του έτους 2011 εξελέγη εν ενεργεία Μητροπολίτης Προύσης, ενώ τον Αύγουστο του ίδιου έτους διορίσθηκε Ηγούμενος της εν Χάλκη Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίας Τριάδος.

Το 2018 στις εγκαταστάσεις της οποίας στεγάζεται η ιστορική Θεολογική Σχολή της Χάλκης, εκλέχτηκε ομόφωνα τακτικός καθηγητής από τους καθηγητές του Τμήματος Ποιμαντικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Για την ακαδημαϊκή εξέλιξη στην ανώτατη ακαδημαϊκή βαθμίδα του τακτικού καθηγητή, ο Μητροπολίτης κ. Ελπιδοφόρος μεταξύ άλλων, υπέβαλε προς κρίση και το γνωστό του πόνημα με τίτλο «Πρώτος άνευ ίσων (Primus sine paribus)», όπου υποστηρίζει ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν είναι ίσος στην πράξη με τους άλλους προκαθημένους, αφού έχει έκτακτες διοικητικές ευθύνες που προέρχονται από την ιδιότητά του ως προέδρου των Πανορθόδοξων Σωμάτων.

Ο Ελπιδοφόρος συνέγραψε και ένα άλλο επίκαιρο βιβλίο με θέμα την Εκκλησία της Ουκρανίας σε τρεις γλώσσες: την Ελληνική, την Αγγλική και την Ουκρανική.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Η αναγραφή του θρησκεύματος στα απολυτήρια λυκείου συζητήθηκε στο ΣτΕ μετά από αίτηση της ένωσης αθέων


Στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας συζητήθηκαν σήμερα οι αιτήσεις της ένωσης αθέων και γονέων μαθητών που φοιτούν σε σχολεία, με τις οποίες ζητούν να ακυρωθούν δύο αποφάσεις του υπουργού Παιδείας για το καθορισμό και το τύπο των τίτλων σπουδών του Γυμνασίου και του Λυκείου, κατά το σκέλος εκείνο που προβλέπει την αναγραφή του θρησκεύματος των μαθητών στα απολυτήρια, αποδεικτικά σπουδών, κ.λπ.

Κατ΄ αρχάς, την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας στην ολομέλεια του ΣτΕ, ο συνήγορος της ένωσης αθέων, έθεσε θέμα να αφαιρεθούν τα θρησκευτικά σύμβολα από τη δικαστική αίθουσα. Το δικαστήριο διέκοψε και με παρεμπίπτουσα απόφασή του απέρριψε το αίτημα της Ένωσης, με ψήφους 24 υπέρ έναντι 3 κατά.

Ειδικότερα, στην ολομέλεια του ΣτΕ (πρόεδρος η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου), η εισηγήτρια των υποθέσεων, σύμβουλος επικρατείας, Μαρλένα Τριπολιτσιώτη, έθεσε, μεταξύ των άλλων, το θέμα εάν η τήρηση αρχείου τίτλων και πιστοποιητικών σπουδών στα γυμνάσια και λύκεια, στα οποία καταχωρείται το θρήσκευμα των μαθητών, έρχεται σε αντίθεση με το νόμο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, την Ευρωπαϊκή νομοθεσία και τη Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Παράλληλα, ο δικηγόρος της ένωσης υποστήριξε ότι με την αναγραφή του θρησκεύματος πάνω στο απολυτήριο παραβιάζονται τα προσωπικά δεδομένα, ο νέος Ευρωπαϊκός κανονισμός προσωπικών δεδομένων (GDPR) και η προστατευόμενη θρησκευτική ελευθερία και προσέθεσε ότι το απολυτήριο του Λυκείου θα συνοδεύει τους μαθητές σε όλη τους τη ζωή και σε όλη τους την επαγγελματική σταδιοδρομία.

Ακόμη, ο συνήγορος της ένωσης επικαλέστηκε την απόφαση του ΣτΕ για την διαγραφή του θρησκεύματος από τις αστυνομικές ταυτότητες

Από την πλευρά της δικηγόρος του δημοσίου έθεσε το ζήτημα εάν θεμελιώνει έννομο συμφέρον η ένωση να καταθέσει αίτηση ακύρωσης για το επίμαχο θέμα, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν οι γονείς που έχουν προσφύγει στο ΣτΕ δεν είναι μέλη της εν λόγω ένωσης.

Με το να αναγράφεται στο απολυτήριο το πεδίο του θρησκεύματος, το θρήσκευμα του μαθητή, όχι μόνο δεν προσβάλει κανένα δικαίωμα θρησκευτικής ελευθερίας, αλλά αντίθετα το άρθρο 16 του Συντάγματος αναφέρεται στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης.

Το ΣτΕ επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή του.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κυριακή του Πάσχα: Τι γιορτάζουμε – Ποιά η σημασία της ημέρας


H πένθιμη ατμόσφαιρα της Μεγάλης Εβδομάδας και η χαρά που τη διαδέχεται το βράδυ της Ανάστασης δεν βιώνονται με την ίδια κατάνυξη και τον ίδιο ενθουσιασμό από ολόκληρο το Χριστιανικό κόσμο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ανάσταση του Κυρίου, ενώ η Δυτική στο θρήνο για το θάνατό του.

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος περιγράφει τα εξής: Τα χαράματα της Κυριακής, οι Μυροφόρες μαζί με την Παναγία βαίνουν στον τάφο του Ιησού. Ξαφνικά γίνεται ένας μεγάλος σεισμός και Άγγελος, εκ των ουρανών, κυλά την πέτρα που έφραζε τον τάφο και κάθεται πάνω της.

Οι φρουροί του τάφου παραλύουν από το φόβο τους. Ο άγγελος απευθύνεται στις Μυροφόρες και την Παναγία, λέγοντάς τους να μην φοβούνται και ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί. Εν συνεχεία ο Άγγελος τις προτρέπει να πάνε να ειδοποιήσουν τους μαθητές Του, για το γεγονός της Ανάστασης και να τους πουν να πάνε στη Γαλιλαία, όπου και θα τους εμφανιζόταν ο Ιησούς.

Γυρνώντας πίσω στην Ιερουσαλήμ, στο μέρος που ήταν κρυμμένοι οι μαθητές, εμφανίζεται μπροστά τους ο Χριστός. Εκείνες τον προσκυνούν και παρακινούμενες από τον ίδιο τρέχουν να αναγγείλουν το χαρμόσυνο γεγονός στους μαθητές του.

Οι στρατιώτες ειδοποιούν τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους ότι ο Ιησούς αναστήθηκε. Εκείνοι τυφλωμένοι από το μίσος τους κατά του Χριστού, θεωρώντας μεγάλη ντροπή την Ανάσταση του Χριστού, αποφασίζουν να δωροδοκήσουν τους στρατιώτες ώστε να πουν ψέματα, ότι το σώμα του Χριστού κλάπηκε τη νύχτα από τους μαθητές Του, και ότι δεν αναστήθηκε.

Οι μαθητές πηγαίνουν στη Γαλιλαία και εκεί τους εμφανίζεται ο Ιησούς. Τους ευλογεί και τους λέει να διασκορπιστούν και να διδάξουν όλα όσα τους δίδαξε. Τους δίνει επίσης εντολή, ότι όποιος πιστεύει σε Αυτόν, να βαπτιστεί στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Έτσι έπραξαν οι μαθητές και έφτασε το Ευαγγέλιο μέχρι σήμερα.

Το Πάσχα ή Λαμπρή για τους Έλληνες είναι η κορυφαία γιορτή του χρόνου.

Γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα με το σούβλισμα των αρνιών, το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών, με τραγούδια και χορούς. Όλη η εβδομάδα που ακολουθεί η λεγόμενη Διακαινήσιμη είναι γιορτινή και σύμφωνα με το Τυπικό της Εκκλησίας δεν νηστεύουμε ούτε την Τετάρτη αλλά ούτε και την Παρασκευή αυτής της εβδομάδας.

Οι πιστοί για 40 μέρες μετά το Πάσχα όταν συναντιούνται οπουδήποτε δεν χαιρετιούνται με τον συνηθισμένο τρόπο, αλλά με το «Χριστός Ανέστη και Αληθώς Ανέστη». Η Εκκλησία μας για 40 μέρες μετά το Πάσχα έχει καθιερώσει και την λεγόμενη Αναστάσιμη Προσευχή.

in.gr

10 Ιουνίου: Εορτή των Αγίων Αλεξάνδρου και Αντωνίνης


Τη μνήμη των Αγίων Αλεξάνδρου και Αντωνίνης τιμά σήμερα, 10 Ιουνίου, η Εκκλησία μας. Η Αγία μάρτυς Αντωνίνα, ήταν μία χριστιανή παρθένος, η οποία αποτελούσε ένα τηλαυγή αστέρα της κωμόπολης Καρδάμου (ή Kροδάμου), όπου και γεννήθηκε.

Προικισμένη με εξωτερική και εσωτερική ομορφιά, ζούσε με εγκράτεια, σεμνότητα και άσκησε και έθεσε όλες τις δυνάμεις και τις οικονομίες της, στη διακονία, την περίθαλψη και ανακούφιση των πτωχών και δυστυχισμένων συνανθρώπων της.

Η χριστιανική της διαγωγή και συμπεριφορά, καταγγέλθηκε στον έπαρχο Φύστο, ο οποίος τη συνέλαβε και την ανέκρινε. Η Αντωνίνα με ακατάβλητο φρόνημα και θεία υπερηφάνεια, ομολόγησε την πίστη της στο Χριστό και κάλεσε και τον Έπαρχο να μετανοήσει και να βαπτισθεί χριστιανός. Απογοητευμένος ο έπαρχος, επειδή όλες του οι προσπάθειες έπεφταν στο κενό και γνωρίζοντας ότι η Αγία έδιδε μεγάλη βαρύτητα στην παρθενική της τιμή, διέταξε να την ρίξουν σε κάποιο πορνείο.

Η θερμή προσευχή της παρθένου, προκάλεσε τρομερό σεισμό στο σπίτι αυτό με αποτέλεσμα οι ίδιες οι γυναίκες να την διώξουν απ’ αυτό. Ο Φύστος την συνέλαβε ξανά και την έριξε σε κάποιο άλλο καταφύγιο. Κάποιος όμως χριστιανός ονόματι Αλέξανδρος, επισκέφθηκε το πορνείο και τη φυγάδευσε δανείζοντάς της τα δικά του ρούχα. Έξαλλος ο Φύστος όταν πληροφορήθηκε το γεγονός διέταξε την άμεση σύλληψή τους.

Μετά την απολογία τους διέταξε το σκληρό βασανισμό τους. Και όντως αφού τους ακρωτηρίασαν, τους άλειψαν με πίσσα και έριξαν τα σώματά τους στη φωτιά, χαρίζοντάς τους και στεφάνους του μαρτυρίου. Ήταν το έτος 313 μ.Χ.

Η σύναξη τους τελείται στο μοναστήρι του Μαξιμίνου, που βρίσκεται στην Kωνσταντινούπολη, όπου βρίσκονται και τα τίμια λείψανα τους.

Απολυτίκιο:

Ήχος α’. Τής ερήμου πολίτης.

Ξυνωρίς η αγία τών Μαρτύρων υμνείσθω μοί, σύν τώ ευκλεεί Αλεξάνδρω, Αντωνίνα η πάνσεμνος, αγάπη γάρ καί πίστει ευσεβεί, εκλάμψαντες εν άθλοις ιεροίς, ιαμάτων εφαπλούσι μαρμαρυγάς, τοίς ποθώ ανακράζουσα δόξα τώ ενισχύσαντι υμάς, δόξα τώ στεφανώσαντι, δόξα τώ ενεργούντι δι’ υμών, πάσιν ιάματα.




Τι γιορτάζουμε του Αγίου Πνεύματος;


Η εορτή της Πεντηκοστής είναι εορτή της Αγίας Τριάδος, αφού με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος μαθαίνουμε ότι ο Θεός είναι Τριαδικός. 

Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος έγινε κατά την ημέρα της Κυριακής. Γιατί, όμως, γιορτάζουμε ξεχωριστά και την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος;

Ο ιερός υμνογράφος αποκαλεί την Πεντηκοστή τελευταία εορτή από πλευράς αναπλάσεως και ανακαινίσεως του ανθρώπου: “Την μεθέορτον πιστοί και τελευταίαν εορτήν εορτάσωμεν φαιδρώς, αύτη εστί Πεντηκοστή, επαγγελίας συμπλήρωσις και προθεσμία”.

Την Κυριακή λοιπόν εορτάζουμε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή, εκείνη την ημέρα ήλθε το Άγιο Πνεύμα στους Μαθητές του Χριστού.

Όπως αναφέρεται και στο Συναξάρι της ημέρας:
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ ὀγδόῃ ἀπὸ τοῦ Πάσχα, τὴν ἁγίαν Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν.

Στίχοι

Πνοῇ βιαίᾳ γλωσσοπυρσεύτως νέμει,
Χριστὸς τὸ θεῖον Πνεῦμα τοῖς Ἀποστόλοις.
Ἐκκέχυται μεγάλῳ ἑνὶ ἤματι Πνεῦμ’ ἁλιεῦσι.
Ταῖς τῶν ἁγίων Ἀποστόλων πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Την Δευτέρα εορτάζουμε πάλι την Αγία Τριάδα αφού γνωρίζουμε και πιστεύουμε ότι κοινή είναι η ενέργεια του Τριαδικού Θεού και ποτέ δεν μπορεί να χωρισθή και να απομονωθή ένα Πρόσωπο από τα άλλα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Όμως οι άγιοι Πατέρες μας πού έβαλαν σε άριστη σειρά και τάξη όλα τα θέματα της πίστεως μας, για να δώσουν τιμή στο Άγιο Πνεύμα, όρισαν να το εορτάζουμε και κατά την Πεντηκοστή, αλλά και ξεχωριστά την Δευτέρα.

Ξεκάθαρο είναι το υπόμνημα του Συναξαρίου:

Τη αύτη ήμερα, Δευτέρα της Πεντηκοστής, αυτό το Πανάγιον και ζωοποιόν και παντοδύναμον εορτάζομεν Πνεύμα, τον ένα της Τριάδος Θεόν, το ομότιμον και ομοούσιον και ομόδοξον τω Πατρί και τω Υίω.

Στίχοι

Πᾶσα πνοή, δόξαζε Πνεῦμα Κυρίου,
Δι’ οὗ πονηρῶν πνευμάτων φροῦδα θράση.
Τῇ ἐπιφοιτήσει τοῦ ἁγίου Πνεύματος, πρεσβείαις τῶν Ἀποστόλων σου, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Εμείς σήμερα πού γιορτάζουμε τη δική μας Πεντηκοστή, πρέπει να γνωρίζουμε ότι την ήμερα αυτή, όταν εορταζόταν η Πεντηκοστή των Εβραίων, ήλθε το Άγιο Πνεύμα στους Μαθητές του Χριστού.

Επειδή, λοιπόν, οι Άγιοι Πατέρες θεώρησαν καλό να ξεχωρίσουν τις γιορτές για να τιμήσουν με τον τρόπο αυτό το μεγαλείο του Παναγίου και Ζωοποιού Πνεύματος, γι’ αυτό την επομένη της Πεντηκοστής, την Δευτέρα, εορτάζουμε το Πανάγιο Πνεύμα, πού είναι μία υπόσταση της Αγίας Τριάδος.

Πηγή: Ορθόδοξες Απαντήσεις

Γιατί φτιάχνουμε τσουρέκια το Πάσχα;


Το Πάσχα, είθισται να φτιάχνουμε τσουρέκια. Μάλιστα, το έθιμο καλεί τις γυναίκες να ζυμώνουν τσουρέκια το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης. Γιατί, όμως, φτιάχνουμε τσουρέκια το Πάσχα;

Τα τσουρέκαια είναι ο εξελιγμένος τύπος του πασχαλινού ψωμιού, της Λαμπροκουλούρας ή του Λαμπρόψωμου.

Το όνομα “τσουρέκι” προέρχεται από την Τουρκική λέξη “corek” που αναφέρεται σε οποιοδήποτε ψωμί είναι φτιαγμένομε ζύμη που περιέχει μαγιά, ενώ υπάρχουν πολλά είδη corek, τόσο αλμυρά όσο και γλυκά, που εμφανίζονται σε διάφορα σχήματα και μεγέθη ανάλογα με την περιοχή.
Οι Αρμένιοι, καθώς και οι άνθρωποι στο Αζερμπαϊτζάν, φτιάχνουν ένα “churek” που είναι ένα στρογγυλό επίπεδο ψωμί πασπαλισμένο με σουσάμι. Το όνομα “τσουρέκι” μάλλον υιοθετήθηκε από τους Έλληνες κατά την περίοδο της τουρκικής κατοχής, και έκτοτε ξεκίνησαν να φτιάχνουν τη δική τους εκδοχή ενός γλυκού ψωμιού φτιαγμένο με γάλα, βούτυρο και αβγά.

Το τσουρέκι είναι μόνο ένα από τα ποικίλα εορταστικά ψωμιά της ελληνικής παράδοσης, όμως ίσως είναι το πιο γνωστό. Εκτός από το τσουρέκι, υπάρχουν και άλλες ποικιλίες Πασχαλινού ψωμιού γνωστές ως “λαμπροκούλουρα” ή “λαμπρόψωμο” ή με άλλες ονομασίες ανάλογα με την τοπική παράδοση.

Το ψωμί αυτό είναι συμβολικό, γιατί αντιπροσωπεύει την ανάσταση του Χριστού, καθώς το αλεύρι ζωντανεύει και μεταμορφώνεται σε ψωμί.Το ψωμί συμβόλιζε τη “ζωή” και στην ειδωλολατρική παράδοση και μπορούμε να βρούμε απομεινάρια της ακόμη και σήμερα, σε παραδόσεις όπως της προσφοράς Πασχαλινού ψωμιού και κόκκινων αβγών στους τάφους αγαπημένων προσώπων κατά το Πάσχα.

Το σχήμα των Πασχαλινών ψωμιών ποικίλλει ανάλογα με τις τοπικές παραδόσεις. Το πιο γνωστό είναι φυσικά η πλεξούδα, με ή χωρίς κόκκινο αβγό. Οι πλεξούδες και οι κόμποι προέρχονται από τους ειδωλολατρικούς χρόνους ως σύμβολα για την απομάκρυνση των κακών πνευμάτων .

Πρωί-πρωί τη μεγάλη Πέμπτη, σε όλη την Ελλάδα, οι γυναίκες καταπιάνονται με το ζύμωμα. Ζυμώνουν με μυρωδικά τις κουλούρες της Λαμπρής και τις στολίζουν με λουρίδες από ζυμάρι και ξηρούς καρπούς. Ανάλογα με το σχήμα που τους έδιναν παλιότερα είχαν και διάφορα ονόματα. “Κοφίνια”, “καλαθάκια”, “δοξάρια”, “αυγούλες”, “κουτσούνες”, “κουζουνάκια”. Παρόμοιες κουλούρες έφτιαχναν και στα βυζαντινά χρόνια, τις “κολλυρίδες” και ήταν ειδικά ψωμιά για το Πάσχα, σε διάφορα σχήματα, που είχαν στο κέντρο ένα κόκκινο αυγό

dogma.gr

Δαμασκός; Ο πρώτος ναός αφιερωμένος στον Άγιο Παΐσιο! (Video)



του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Μεγαλοπρεπή εγκαίνια του πρώτου ναού αφιερωμένου στον Άγιο Παϊσιο πραγματοποιήθηκαν στην... Δαμασκό! Έτσι ο Άγιος προστάτης των απανταχού Ελληνορθοδόξων τιμήθηκε πρώτα στην Μέση Ανατολή και όχι ακόμα στην χώρα του.

Ανηγέρθηκε στην περιοχή της Jaramana (διαβάστε σχετικά εδώ) που είναι προάστιο της ελεύθερης Δαμασκού. Παρόντες στα εγκαίνια πέραν του μεγάλου πλήθους ήταν o πατριάρχης Αντιοχείας και πάσης Ανατολής Ιωάννης ο 10ος και η πλειοψηφία των ελληνορθόδοξων μητροπόλεων της Συρίας, πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι.

Ο Άγιος χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην Μέση Ανατολή όπως και στην Ρωσία αφού άλλωστε τα δεινά που σήμερα μαστίζουν την περιοχή είχαν περιγραφτεί στις προρρήσεις του.

Ο σεβασμόςπου δείχνει η κυβέρνηση Μ.Άσαντ στην Ελληνορθοδοξία οφείλεται στον δικό του θρησκευτικό προσανατολισμό καθώς ο Σύρος πρόεδρος είναι Αλαουϊτης. Ο Αλαουϊτισμός είναι μια σιιτική αίρεση με χριστιανικές δοξασίες. Ασπάζεται τον  Τριαδικό Θεό οπότε οι πιστοί του νιώθουν πολύ κοντά στην Ελληνορθοδοξία. Στην Τουρκία αναφέρονται ως Αλεβίτες.

Για πολλούς πρόκειται περί κρυπτοχριστιανών

Το Πατριαρχείο Αντιοχείας αναφέρει τους παρευρισκόμενους αναλυτικά:

The first Divine liturgy in St. Paisios, churchat Jermana_ Damascus
His Beatitude John X presided over the first divine liturgy supported by their eminences :

- Bishop Mousa Alkhoury
- Bishop Luke Alkhoury
- Bishop Nicolas Bealbacky
- Bishop Ephraim Maalouly with some
priests deacons, and a crowd of the
faithful.
During the divine liturgy deacon Basilios
Mousa was ordained priest.

And brother Romanos Baghdan, became a deacon by means of handlaying
of His Beatitude John X.

In his spiritual sermon delivered on the occasion prayed for long life to the new priest and deacon Basilius and Romanos.

He also blessed the parish on the occasion of the new church, praying to St. Paisios to protect the parish, the church, and beloved Syria



Ο Άγιος Γέροντας Παίσιος από τα Φάρασα της Καππαδοκίας τιμάται από τον Bashar al Assad ενώ ακόμα δεν έχει τιμηθεί ως θα έπρεπε από την χώρα του.

Ήδη τελέσθηκε η πρώτη Θεία Λειτουργία εντός του ιερού ναού.










pronews.gr

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος



Τη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου τιμά σήμερα, 25 Ιανουαρίου, η Εκκλησία μας.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Αριανζό, κωμόπολη της Καππαδοκίας, από τον Γρηγόριο, επίσκοπο Ναζιανζού και την Νόννα. Έχει δύο αδέρφια: τον Καισάρειο και τη πασίγνωστη για την ευσέβειά της αδερφή Γοργονία.

Στη Ναζιανζό, διδάσκεται τη στοιχειώδη εκπαίδευση, ενώ τη μέση στη Καισάρεια, όπου γνωρίζεται με το συμμαθητή του Μέγα Βασίλειο. Έπειτα, πηγαίνει κοντά σε περίφημους διδασκάλους της ρητορικής στη Παλαιστίνη και στην Αλεξάνδρεια και, τέλος, στα Πανεπιστήμια της Αθήνας. Οι σπουδές του διήρκεσαν 13 ολόκληρα χρόνια (από 17 έως 30 ετών).

Μετά τις σπουδές στην Αθήνα ο Γρηγόριος επιστρέφει στη πατρίδα του μονολότι του πρόσφεραν έδρα Καθηγητή Πανεπιστημίου. Εκεί, ο πατέρας του, επίσκοπος Ναζιανζού, τον χειροτονεί πρεσβύτερο. Αλλά ο Άγιος Γρηγόριος προτιμά την ησυχία του αναχωρητηρίου στο Πόντο, κοντά στο φίλο του Βασίλειο, για περισσότερη άσκηση στη πνευματική ζωή.

Μετά, όμως, από θερμές παρακλήσεις των δικών του, επιστρέφει στην πατρίδα του και μπαίνει στην ενεργό δράση της Εκκλησίας. Στα 43 του χρόνια ο Θεός τον ανύψωσε στο επισκοπικό αξίωμα. Έδρα του ορίστηκε η περιοχή των Σασίμων την οποία ποτέ δεν ποίμανε λόγω των Αρειανών κατοίκων της.

Όμως, ο θάνατος έρχεται να πληγώσει τη ψυχή του, με αλλεπάλληλους θανάτους συγγενικών προσώπων. Πρώτα του αδερφού του Καισαρείου, έπειτα της αδερφής του Γοργονίας, μετά του πατέρα του και, τέλος, της μητέρας του Νόννας. Μετά απ’ αυτές τις θλίψεις, η θεία Πρόνοια τον φέρνει στην Κωνσταντινούπολη (378 μ.Χ.), όπου υπερασπίζεται με καταπληκτικό τρόπο την Ορθοδοξία και χτυπά καίρια τους Αρειανούς, που είχαν πλημμυρίσει την Κωνσταντινούπολη.

Η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Όλοι οι ναοί της Βασιλεύουσας ήταν στα χέρια των αιρετικών. Όμως ο Άγιος δεν απελπίζεται. Μετατρέπει ένα δωμάτιο στο σπίτι που τον φιλοξενούσαν σε ναό και του δίνει συμβολικό όνομα. Ονομάζει το ναό Αγία Αναστασία δείγμα ότι πίστευε στην ανάσταση της Ορθόδοξης Πίστης.

Οι αγώνες είναι επικίνδυνοι. Οι αιρετικοί ανεβασμένοι πάνω στις σκεπές των σπιτιών του πετούν πέτρες και έτσι ο Άγιος Γρηγόριος δοκιμάζεται πολύ. Στο ναό της Αγίας Αναστασίας εκφωνεί τους περίφημους πέντε θεολογικούς λόγους που του έδωσαν δίκαια τον τίτλο του Θεολόγου.

Μετά το σκληρό αυτό αγώνα, ο Μέγας Θεοδόσιος τον αναδεικνύει Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (381 μ.Χ.). Η Β’ Οικουμενική Σύνοδος τον αναγνώρισε ως Πρόεδρό της. Όμως μια μερίδα επισκόπων τον αντιπολιτεύεται για ευτελή λόγο. Τότε ο Γρηγόριος, αηδιασμένος, δηλώνει τη παραίτησή του, αναχωρεί στη γενέτειρά του Αριανζό και τελειώνει με ειρήνη τη ζωή του, το 390 μ.Χ.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος άφησε μεγάλο συγγραφικό έργο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα φιλοσοφημένα 408 ποιήματά του 18.000 περίπου στίχων. Είναι από τα μεγαλύτερα πνεύματα του Χριστιανισμού και από τους λαμπρότερους αθλητές της ορθόδοξης πίστης.

Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου, στο Άγιο Όρος.

Απολυτίκιο:

Ήχος α’.

Ο ποιμενικός αυλός της θεολογίας σου, τας των ρητόρων ενίκησε σάλπιγγας, ως γαρ τα βάθη του Πνεύματος εκζητήσαντι, και τα κάλλη του φθέγματος προσετέθη σοι. Αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, Πάτερ Γρηγόριε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.



vimaorthodoxias.gr

Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας



Εξέχουσα μορφή της Χριστιανικής Εκκλησίας, που διακρίθηκε για τους μακροχρόνιους και σκληρούς αγώνες του υπέρ της ορθής πίστης και εναντίον της αίρεσης του Αρειανισμού.

Γι’ αυτό τον λόγο ονομάσθηκε από την εκκλησία Μέγας. Η μνήμη του εορτάζεται κάθε χρόνο στις 18 Ιανουαρίου από την Ορθόδοξη Εκκλησία και στις 2 Μαΐου από την Καθολική Εκκλησία. Την ημέρα αυτή η Ορθοδοξία τιμά την ανακομιδή των λειψάνων του. Στα καθ’ ημάς, είναι πολιούχος Άγιος του Διδυμοτείχου, της Ιστιαίας και της Αμφιλοχίας.

Ο Αθανάσιος γεννήθηκε το 295 στην Αλεξάνδρεια από γονείς χριστιανούς. Υπάρχει ένας θρύλος, σύμφωνα με τον οποίο, όταν ήταν ακόμα παιδί, βάφτιζε στην ακρογιαλιά παιδιά ειδωλολατρών, τηρώντας τους ιερούς κανόνες. Ο τοπικός επίσκοπος Αλέξανδρος, γεμάτος θαυμασμός γι' αυτό το αυθόρμητο έργο του νεαρού παιδιού, λέγεται ότι αναγνώρισε ως έγκυρες όλες της βαπτίσεις του. Στη συνέχεια τον πήρε υπό την προστασία του και ανέλαβε τις σπουδές και τη γενική μόρφωσή του. Με τον καιρό, ο Αθανάσιος έγινε γραμματέας του επισκόπου και σε ηλικία 24 ετών χειροτονήθηκε διάκονος.

Όταν άρχισε τη θρησκευτική του δράση, η Αλεξάνδρεια ήταν ανάστατη από τη διδασκαλία του τοπικού πρεσβυτέρου Άρειου, που δίδασκε ότι ο Χριστός δεν ήταν θεός, αλλά κτίσμα του Θεού. Γι’ αυτό το λόγο, ο Μέγας Κωνσταντίνος συγκάλεσε το 325 την Α' Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια της Βιθυνίας. Εκεί δόθηκε η μεγάλη μάχη της Ορθοδοξίας, με πρωταγωνιστή τον Αθανάσιο. Η ρητορική του δεινότητα και η απροσδόκητη μαχητικότητά του προκάλεσε τον θαυμασμό εχθρών και φίλων, με αποτέλεσμα η φήμη του να εξαπλωθεί σε Ανατολή και Δύση. Ο Αθανάσιος έγινε το σύμβολο για τους ορθοδόξους στον αγώνα τους κατά κακοδοξιών του Αρείου και σύμφωνα με τη διδασκαλία του συντάχθηκαν τα πρώτα επτά άρθρα του «Συμβόλου της Πίστεως» («Πιστεύω…»).

Μετά τρία χρόνια, ο επίσκοπος Αλέξανδρος πέθανε, αφού είχε υποδείξει τον Αλέξανδρο ως διάδοχό του. Κλήρος και λαός τον αναγόρευσαν Πατριάρχη Αλεξανδρείας το 328, σε ηλικία 33 ετών. Ο Αθανάσιος συνεχίζει τον αγώνα του κατά του Αρειανισμού, αλλά υψηλά ιστάμενοι οπαδοί του Αρείου κατορθώνουν να τον εξορίσουν. Το 337, μετά τον θάνατο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ανακλήθηκε από την εξορία του και γύρισε θριαμβευτής στην Αλεξάνδρεια.

Όμως, οι εχθροί του δεν είχαν πει την τελευταία λέξη τους. Κατορθώνουν να τον εξορίσουν και πάλι, αλλά το 346 ξαναγύρισε στον πατριαρχικό θρόνο της Αλεξάνδρειας. Εξορίστηκε για τρίτη φορά και κατέφυγε στην έρημο, όπου έζησε με κινδύνους και μεγάλες ταλαιπωρίες έξι ολόκληρα χρόνια. Ο Ιουλιανός τον επανέφερε στην Αλεξάνδρεια, αλλά τον εξόρισε και πάλι, όταν βάφτισε γυναίκες ειδωλολατρών επισήμων. Για πέμπτη φορά εξορίστηκε από τον αυτοκράτορα Ουάλη, αλλά ο ίδιος τον επανέφερε έπειτα από επίμονη απαίτηση του λαού της Αλεξάνδρειας.

Ο Μέγας Αθανάσιος διετέλεσε Πατριάρχης Αλεξανδρείας επί 46 έτη, 16 από τα οποία τα πέρασε στην εξορία, πότε στη Δύση (Ρώμη, Ακηλυία, Νύσσα κλπ) και πότε στην έρημο. Κοιμήθηκε στις 2 Μαΐου του 373, σε ηλικία 78 ετών. Συνέγραψε πολλά έργα, λόγους και επιστολές, για να αντικρούσει τους ειδωλολάτρες και τους αρειανούς. Έγραψε, επίσης, τη βιογραφία του δασκάλου και φίλου του Μεγάλου Αντωνίου. Τμήματα των λειψάνων του βρίσκονται στο ναό του Αγίου Ζαχαρία στη Βενετία και στον Κοπτικό ναό του Αγίου Μάρκου στο Κάιρο.

Απολυτίκιο

Στύλος γέγονας Ορθοδοξίας, θείοις δόγμασιν υποστηρίζων την Εκκλησίαν, ιεράρχα Αθανάσιε, τω γαρ Πατρί τον Υιών ομοιούσιον, ανακηρύξας κατήσχυνας Άρειον. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.